Zasady szamponoterapii u psów i kotów
Ponadto charakteryzuje go duża skuteczność w zwalczaniu Staphyloccocus pseudintermedius (5). Pomimo tego, nadtlenek benzoilu ma wiele działań niepożądanych, które są tym silniejsze, im wyższe jest jego stężenie w produkcie. Często wysusza i podrażnia skórę, co objawia się rumieniem oraz świądem. Poza tym może odbarwiać przedmioty, a także włosy (1, 2, 3). Jest to szczególnie widoczne u zwierząt z czarną okrywą włosową, która pod wpływem jego działania przyjmuje odcień czerwony lub brązowy (3, 7). Nadtlenek benzoilu dostępny jest w postaci 2-3-proc. szamponów i w takim stężeniu zazwyczaj jest dobrze tolerowany przez zwierzęta (1, 2). Nie powinien być on jednak stosowany do kąpieli kotów, gdyż jest toksyczny dla tego gatunku (6).
Mleczan etylu jest rozpuszczalny w tłuszczach i dzięki temu z łatwością wnika do wnętrza gruczołów łojowych i mieszków włosowych. Jest hydrolizowany przez lipazy bakteryjne do kwasu mlekowego, który, obniżając pH skóry, wywołuje efekt bakteriostatyczny oraz do etanolu, który działa bakteriobójczo (3, 5). Odznacza się dużą skutecznością w 10-proc. stężeniu (1, 2, 3). Nie podrażnia skóry i może być stosowany u psów oraz kotów w każdym wieku (7). Niestety preparaty z tą substancją są obecnie rzadko spotykane.
Innymi substancjami o działaniu antybakteryjnym są kwasy organiczne – octowy i borowy. Szampony weterynaryjne zawierają najczęściej kombinacje obu tych kwasów w 2-proc. stężeniach. Ze względu na synergizm ich działania, w takim połączeniu skutecznie hamują kolonizację skóry przez bakterie. Znajdują zastosowanie we wspomaganiu leczenia stanów zapalnych wikłanych zwłaszcza przez Pseudomonas [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii