Zasady prawidłowego poskramiania papug - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wyszukaj w serwisie

Zasady prawidłowego poskramiania papug

Chwyt „na papierosa” lub chwyt obrączkarski

Jest to chwyt stosowany przez obrączkarzy ptaków, który znajduje zastosowanie zwłaszcza w poskramianiu niewielkich rozmiarów ptaków. Szyję papugi obejmuje się między bliższymi lub środkowymi członami palca wskazującego oraz środkowego, podczas gdy tułów ptaka, wraz ze złożonymi skrzydłami, jest delikatnie stabilizowany przez resztę dłoni. W ten sposób ograniczamy ruchomość pacjenta, a jednocześnie umożliwiamy mu swobodne oddychanie. Trzymając pacjenta w jednej ręce, drugą możemy oceniać kolejne elementy ciała. Chwyt ten, poza papugami, ma szerokie zastosowanie do chwytania większości niedrapieżnych ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), w tym będących częstymi pacjentami kanarków czy zeberek.

„Weterynaryjny chwyt obrączkarski”

Pewną modyfikacją wyżej opisanej metody jest chwyt ze stabilizacją głowy przy użyciu palca wskazującego oraz kciuka. Palce te zabezpieczają głowę papugi dystalnie do dzioba, minimalizując ryzyko ugryzienia. Metoda ta umożliwia dokładniejszą kontrolę głowy aniżeli poprzednia i choć nie ma swojej nazwy, jest częściej opisywana w literaturze weterynaryjnej. Omawiane powyżej chwyty są jednoręczne, pozwalają więc na manipulację poszczególnymi elementami ciała przy pomocy drugiej ręki. W praktyce często obie techniki można stosować zamiennie, płynnie przechodząc z jednej na drugą (4).

Chwyt elżbietański

Papugi średnie oraz duże chwytamy oburącz, gdyż opisane wcześniej metody nie zapewniają dostatecznej stabilizacji. Jedną ręką zabezpieczamy głowę, chwytając palcem wskazującym oraz kciukiem za szyję (ew. głowę), podczas gdy drugą ręką chwytamy kończyny miedniczne wraz z wierzchołkami skrzydeł. W szczególności u dużych papug (np. ary) ograniczenie ruchów głowy może być uzyskane dzięki chwyceniu poniżej głowy, z kciukiem umieszczonych pod żuchwą. Zwłaszcza większe papugi dodatkowo przyciągamy delikatnie do ciała, zwiększając tym samym stabilizację i minimalizując ryzyko urazu. Choć na...

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy