Zaburzenia żołądkowo-jelitowe u psów z chorobą Addisona
Nadnercza to jeden z gruczołów wydzielania wewnętrznego. Składają się z dwóch odrębnych funkcjonalnie struktur rdzenia i kory. W rdzeniu nadnerczy z tyrozyny syntetyzowane są katecholaminy, z których głównym hormonem jest epinefryna, natomiast w korze nadnerczy z cholesterolu syntetyzowane są hormony steroidowe. W korze gruczołu, w warstwie kłębkowatej (zewnętrznej), wydzielane są mineralokortykosteroidy, z których głównym hormonem jest aldosteron, natomiast w warstwie pasmowatej (środkowej) oraz w mniejszym stopniu w warstwie siateczkowatej (wewnętrznej) wydzielane są glikokortykosteroidy, z których głównym hormonem jest kortyzol.
Ponadto w warstwie siateczkowatej wydzielane są dehydroepiandrosteron (DHEA) oraz siarczan dehydroepiandrosteronu (DHEA-S), neurosteroidowe hormony odgrywające też rolę prekursorów dla androgenów i estrogenów. Przemiany prowadzące do powstawania aldosteronu, kortyzolu, DHEA i jego siarczanu odbywają się za pomocą różnych enzymów (oksydaz i dehydrogenaz), których aktywność w mitochondriach i siateczce śródplazmatycznej jest różna w poszczególnych warstwach kory nadnerczy (15, 25, 34, 38). Podobnie jak w przypadku innych gruczołów wydzielania wewnętrznego, nadnercza mogą wydzielać nadmierną ilość hormonów na skutek ich nadczynności lub też wydzielanie może być obniżone w wyniku ich niedoczynności (28).
Opis pierwotnej niedoczynności kory nadnerczy u ludzi został opublikowany po raz pierwszy w 1855 roku przez angielskiego lekarza dr. Thomasa Addisona (1795-1860) w monografii prezentującej opisy przypadków klinicznych wraz z protokołami sekcji zwłok 11 pacjentów (dorosłych kobiet i mężczyzn) z okresu od lipca 1829 r. do marca 1855 r. (1). Należy tutaj podkreślić, że część raportów klinicznych została przygotowana przez innych lekarzy, których nazwiska, podobnie jak nazwiska [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii