Zaburzenia krzepnięcia u małych zwierząt. Cz. I. Rozpoznawanie zaburzeń hemostazy pierwotnej
W praktyce zaburzenia krzepnięcia możemy podzielić na te, które dotyczą:
- płytek krwi (trombocytopenia – zmniejszenie ich liczby, trombopatia – zaburzenia czynnościowe),
- naczyń krwionośnych,
- czynników krzepnięcia (wrodzone, takie jak hemofilia, lub nabyte, wywołane np. niewydolnością wątroby),
- względnego lub bezwzględnego niedoboru witaminy K (najczęściej związane z zatruciem rodentycydami, ale mogące być również konsekwencją ciężkich zaburzeń wchłaniania lub niedrożności dróg żółciowych) (7).
Objawy zaburzeń hemostazy pierwotnej
W tej części artykułu omówione zostaną problemy dotyczące hemostazy pierwotnej, czyli interakcji pomiędzy płytkami krwi a ścianą naczynia, która w prawidłowych warunkach powinna prowadzić do wytworzenia czopu płytkowego. Czop płytkowy to pierwszy, bardzo nietrwały (utrzymujący się maksymalnie parę minut) element mający posłużyć za podstawę (szkielet) właściwego czopu hemostatycznego. Stabilny i długo utrzymujący się czop hemostatyczny składa się z włókien fibryny, a do jego wytworzenia niezbędna jest aktywacja czynników krzepnięcia (w wyniku hemostazy wtórnej). Jeśli u pacjenta występują problemy dotyczące hemostazy pierwotnej, na przykład ilościowe bądź jakościowe zaburzenia płytek krwi, czop płytkowy nie jest w stanie powstać, a zatem u zwierzęcia dochodzi do licznych krótkotrwałych krwawień, które ustępują dopiero po wytworzeniu się fibryny (po aktywacji czynników krzepnięcia) (14). Można więc powiedzieć, że fibryna pełni u niego funkcję swoistej „siatki zabezpieczającej” – kiedy nie zadziałają płytki, uruchomi się kaskada krzepnięcia i czop hemostatyczny powstanie, ale z pewnym opóźnieniem.
[...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
