Wykorzystanie szybkich testów diagnostycznych w wykrywaniu przeciwciał dla Borrelia burgdorferi i Anaplasma phagocytophilum u psów

Najczęściej w diagnostyce serologicznej boreliozy wykorzystywany jest test ELISA (2). W związku z możliwością wystąpienia reakcji krzyżowych (np. pomiędzy przeciwciałami przeciwko innym krętkom a antygenem Borrelia) zaleca się wykonanie powtórnego badania dodatnich w teście ELISA próbek surowic techniką immunoblottingu. Pozwala ona na podniesienie swoistości oraz czułości badań serologicznych przeprowadzanych w kierunku choroby z Lyme (2, 27).

W leczeniu boreliozy z Lyme najczęściej stosowana jest doksycyklina (10 mg/kg m.c. przez okres co najmniej 4 tygodni). W sytuacji, gdy nie ma możliwości podawania tego antybiotyku (zwierzęta w okresie wzrostu, z zaburzeniami ze strony przewodu pokarmowego, niewydolnością wątroby), alternatywą może być stosowanie amoksycyliny w dawce 20 mg/kg m.c. 3x dz. p.o. przez 4 tygodnie).

Jak wynika z informacji przedstawionych powyżej, diagnostyka chorób odkleszczowych z uwagi na ich bardzo zróżnicowaną symptomatologię jest trudna i opiera się na wynikach badań serologicznych i molekularnych. Ponieważ przebieg wielu chorób odkleszczowych jest ostry, a jak wiadomo, żeby uzyskać wyniki badań serologicznych i molekularnych potrzeba czasu, coraz częściej i chętniej lekarze weterynarii w rozpoznawaniu niektórych jednostek chorobowych tej grupy wykorzystują szybkie testy płytkowe.

Celem pracy było porównanie szybkich testów CaniV-4 (VetExpert) oraz Snap 4Dx (IDEXX) w wykrywaniu przeciwciał dla Borrelia burgdorferi i Anaplasma phagocytophilum u psów.

Rozpoznanie boreliozy jest trudne. By móc je postawić, wymagane jest współistnienie przynajmniej czterech elementów, którymi są:

typowe dla boreliozy objawy kliniczne (kulawizna),dodatnie miana przeciwciał dla Borrelia w surowicy podejrzanych o zakażenie pacjentów,potwierdzony kontakt pacjentów z kleszczami,pozytywna reakcja pacjenta na zastosowane leczenie (2).