Wykonywanie pomiaru ciśnienia tętniczego u kotów – wskazówki praktyczne

Pomiar ciśnienia tętniczego przy użyciu Dopplera

Przygotuj wszystkie rzeczy, które będą Ci potrzebne do pomiaru. Nie ma nic gorszego niż przerywanie badania i szukanie zapasowych baterii (lub też próba naładowania akumulatora, jeśli aparat polega na takim sposobie zasilania), żelu do USG lub przysmaków dla kota. Przygotuj listę niezbędnych przyborów do badania (ramka 2: przykładowa lista) i upewnij się, że masz wszystko, czego potrzebujesz. Listę warto przechowywać z aparatem, aby łatwo było każdej osobie przygotować pomiar ciśnienia.

Wybierz miejsce na założenie mankietu, które będzie najlepiej tolerowane przez kota. Pomiar ciśnienia może być wykonywany na przedniej i tylnej kończynie, a także na ogonie. Jedna z publikacji sugeruje (3), że pomiary ciśnienia uzyskane przy użyciu ogona mogą być wyższe w porównaniu do wyników otrzymanych przy użyciu kończyny przedniej u tego samego pacjenta.

Mimo że autorzy badań zasugerowali, że potrzebnych jest więcej badań, aby ustalić znaczenie i powtarzalność tej różnicy, warto pamiętać, że pomiary przeprowadzone na ogonie, mogą być sztucznie zawyżone (3). Dobór właściwego mankietu jest bardzo ważny. Zbyt mały lub duży mankiet da nam fałszywe pomiary. Są dwie metody dobierania mankietu: 1) poprzez pomiar obwodu kończyny i dobranie mankietu, którego szerokość to 30-40% tego wymiaru lub też 2) poprzez zakładaniem mankietu, aby jeden z końców mankietu po otoczeniu całej kończyny, znajdował się w obrębie dwóch linii, biegnących wzdłuż części mankietu (w obrębie „Range” ryc. 2-4).

Pamiętajmy, że mankiety należy wymieniać, gdy tylko przestają być szczelne lub tracą mechanizm samoumocowania. U większości kotów nie musimy wygalać skóry w okolicy miejsca pomiaru. Bardzo często używamy najpierw alkoholu, aby namoczyć futerko, a później dużej ilości żelu do USG. Niektóre koty nie lubią zapachu alkoholu i można u nich zamienić go na zwykłą wodę. Omijajmy alkohol w sprayu. Dźwięk spryskiwania często zaniepokoi koty (jest on bardzo podobny do syczenia kota)! Przygotuj małe, szczelne pudełeczko z namoczonymi wacikami.

Pozwól się kotu zrelaksować. Wykonuj wszystkie czynności powoli, bez nagłych ruchów.
Cierpliwość jest naszym sprzymierzeńcem.

Do przeprowadzania pomiaru najczęściej potrzebujemy dwóch osób (jedną z nich może być właściciel). Pozycja, w której znajduje się kot, nie ma większego znaczenia (tzn. nie trzeba kota unieruchamiać, np. na boku), aczkolwiek starajmy się, aby miejsce pomiaru znajdowało się na wysokości serca (jeśli używamy przedniej kończyny, musimy ją troszeczkę podnieść). Pozycja powinno się odnotować, aby powtarzać badanie w ten sam sposób za każdym razem.

Pamiętajmy, że wiele kotów, u których mierzymy ciśnienie, będzie miało bolesne zmiany zwyrodnieniowe stawów. Te koty mogą reagować negatywnie w czasie badania z powodu bólu przy manipulacji części ciała. Nie zapominajmy, że zmiany zwyrodnieniowe będą także obecne w obrębie kręgosłupa i ogona. Podniesienie ogona może być bardzo bolesne dla kota!