Wybrane pasożyty wewnętrzne o potencjale zoonotycznym spotykane u psów i kotów. Cz. II. Tasiemce i nicienie - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wybrane pasożyty wewnętrzne o potencjale zoonotycznym spotykane u psów i kotów. Cz. II. Tasiemce i nicienie

Tasiemce Echinococcus spp.

Etiologia

Rodzaj Echinococcus spp. obejmuje kilka gatunków i genotypów tasiemców o potencjale zoonotycznym. Dorosłe stadia występują w jelitach psowatych i kotowatych. Etapy larwalne rozwijają się w tkankach różnych narządów u różnych ssaków, w tym człowieka, jako niespecyficznych gospodarzy. Bąblowica jednojamowa w Europie jest wywoływana przez E. granulosus sensu stricto. Ma on ogromne znaczenie jako pasożyt o potencjale zoonotycznym. Bąblowica wielojamowa wywołana przez Echinococcus multilocularis jest jedną z najbardziej patogennych chorób odzwierzęcych w Europie i jeśli nie jest leczona, prowadzi do śmierci (37).

Cykl rozwojowy

E. granulosus jest przenoszony głównie w cyklu pies − owca w regionach pasterskich, jednakże mogą być zaangażowani inni potencjalni gospodarze pośredni.

Echinococcus multilocularis utrzymuje się w środowisku leśnym, głównie przez lisy jako żywicieli ostatecznych i małe ssaki jako żywicieli pośrednich. Ostatecznymi żywicielami E. multilocularis o wysokim potencjale reprodukcyjnym są przede wszystkim: lis, jenot, wilk i pies domowy. Zdarza się, że E. multilocularis może również bytować w jelitach kotów. Wprawdzie koty są bardziej narażone na zarażenie E. multilocularis niż psy, ich znaczenie w przenoszeniu tego pasożyta jest marginalne z uwagi na niską liczbę wydalanych jaj. W tym przypadku psy odgrywają ważną rolę w przenoszeniu pasożyta na człowieka.

Proglotydy E. granulosus uwalniają jaja (są inwazyjne od razu po uwolnieniu) wraz z kałem. Po spożyciu przez odpowiedniego żywiciela pośredniego, z jaja uwalnia się sześciohaczykowa onkosfera, która penetruje ścianę jelita i migruje przez układ krążenia do różnych narządów, zwłaszcza wątroby i płuc. W tych narządach onkosfera przekształca się w grubościenną torbiel, która stopniowo się powiększa, wytwarzając protoskoleksy i torbiele potomne wypełniające wnętrze torbieli. Ostateczny gospodarz zostaje zainfekowany przez spożycie narządow zainf...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy