Wybrane niezakaźne patologie ciąży u suk

Chęć posiadania potomstwa od psów, szczególnie rasowych (podobnie rasowych kotów), stanowi w ostatnich latach siłę napędową nauk weterynaryjnych w szeroko rozumianym obszarze ginekologii i położnictwa zwierząt towarzyszących. Ciąża suk jest zjawiskiem budzącym zainteresowanie i radość miłośników zwierząt, ponieważ wymagające troskliwej opieki szczenięta (należące do typowych gniazdowników) dostarczają swoim właścicielom/hodowcom niezliczonych okazji do obserwacji, a tym samym radości i satysfakcji. Mogłoby się więc wydawać, że bliskość obcowania psa i człowieka stanie się okazją do uniknięcia wielu komplikacji ginekologiczno-położniczych, tak jednak nie jest. Rozwój hodowli psów zamiast eliminować wady, generuje szereg problemów rozrodczych, rzutujących na zdrowotność poszczególnych osobników i całych grup – ras psów, co stawia przed lekarzami weterynarii nowe wyzwania, m.in. w postaci ciąż wysokiego ryzyka.

Ciąża wysokiego ryzyka wiąże się ze zwiększoną zachorowalnością bądź śmiertelnością płodów i/lub matki pod wpływem różnych egzo- i endogennych czynników. Wiele z tych czynników można określić i wyeliminować albo przynajmniej ograniczyć ich negatywne oddziaływanie: przed zapłodnieniem (np.: zakażenia, zarobaczenie, dieta, otyłość, nieodpowiedni wiek), w trakcie ciąży (np. dieta, negatywny wpływ leków: teratogenny, toksyczny, poronny) czy nawet tuż przed porodem (monitoring liczba – wielkość – żywotność płodów) (16). Z ciążą wysokiego ryzyka wiąże się wiele z patologii, które wymagają dobrej znajomości metod diagnostycznych, technik operacyjnych, umiejętności manualnych, zdolności mediacyjnych, ale również, a może przede wszystkim, dystansu i rozwagi w podejmowaniu decyzji (16, 24, 26). Przy wyborze najlepszej metody postępowania żadne z przyjętych rozwiązań nie jest doskonałe. Straty są nieuniknione, jednak w dużej mierze to od lekarzy weterynarii zależy, jaka będzie ich skala.

Ronienie (łac. abortus)

Wczesna śmierć zarodków oraz ronienie są zagadnie...