Wybrane aspekty niedrożności przewodu pokarmowego w badaniu radiologicznym
Pozytywne środki kontrastowe
- siarczan baru – doskonale obrazuje fałdy przełyku, jego stan anatomiczny i przebieg, pozwala ocenić ścianę żołądka i jego czynność ruchową, przy podejrzeniu perforacji przełyku może wywołać reakcję ziarniniakową na powierzchni opłucnej,
- wodne jodowe środki cieniujące – są stosunkowo nietoksyczne, jeśli dostaną się do jam ciała, dobrze nadają się przy podejrzeniu perforacji, są hipertoniczne – w przypadku ich aspiracji dochodzi do obrzęku płuc,
- niejonowe, organiczne jodowe środki cieniujące są izoosmolarne, dlatego są zdecydowanie bezpieczniejsze.
Z powodu słabych właściwości pokrywających stosowanie kontrastu jodowego nie jest zalecane w rutynowych badaniach obrazowych przewodu pokarmowego (1, 2).
Najczęstsze objawy kliniczne niedrożności
- przełyku – niepokój, dyskomfort podczas jedzenia, ulewanie treści pokarmowej, ulewanie śliny, problemy oddechowe,
- żołądka – wymioty bezpośrednio po jedzeniu, sporadyczne wymioty, przewlekłe wymioty, biegunka, często przy zachowanym apetycie,
- jelit – wymioty, apatia, brak apetytu, biegunka, ból jamy brzusznej, utrata masy ciała, anoreksja.
Schemat postępowania
W pierwszej kolejności wykonujemy przeglądowe RTG, bocznie i strzałkowo, interesującego nas obszaru: szyi, klatki piersiowej, jamy brzusznej. Szukamy cech niedrożności, radiologicznych objawów perforacji, tj. pogrubienie ściany przełyku, gaz w jamie brzusznej. Następnie dobieramy środek kontrastowy. U psa i kota w przypadku braku perforacji powszechnie stosowany [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii