Wspomaganie żywieniowe w chorobach serca psów
Regulacja osi renina-angiotensyna-aldosteron
Traktując niewydolność krążenia jako zespół kliniczny wywołany nieprawidłowością serca o charakterystycznym obrazie hemodynamicznym, któremu towarzyszy upośledzenie funkcji nerek oraz odpowiedź ze strony układów nerwowego i hormonalnego, głównym ogniwem, którego regulacja odgrywa kluczową rolę, jest układ hormonalno-enzymatyczny: renina-angiotensyna-aldosteron. Pobudzenie układu współczulnego poprzez katecholaminy i ich rolę aktywującą receptory beta-adrenergiczne zlokalizowane w aparacie przykłębuszkowym, stymuluje on wydzielanie reniny, dzięki czemu wzrasta ciśnienie krwi. Czynnikami stymulującymi wydzielanie reniny są także: spadek stężenia jonów sodowych, zwężenie średnicy tętnicy nerkowej oraz zmniejszenie objętości płynu zewnątrzkomórkowego m.in. na skutek zmniejszonego ciśnienia onkotycznego.
Z kolei hamująco na wydzielanie reniny działają zwiększone stężenie jonów potasowych oraz angiotensyna II. Układ renina-angiotensyna-aldosteron, odpowiedzialny za kontrolę równowagi sodowo-potasowej zarówno w nerce, jak i w samym sercu, oraz kontrolę równowagi między angiotensyną I a angiotensyną II, działa wazokonstrykcyjnie, czyli zmniejsza średnicę naczyń krwionośnych, dzięki czemu odpowiada za wzrost ciśnienia krwi. Biorąc pod uwagę powyższe informacje, dieta psa ze stwierdzoną niewydolnością serca powinna bazować na dwóch podstawowych założeniach: niskiej, aczkolwiek niewykluczającej całkowicie ilości jonów sodowych oraz wysokiej wartości odżywczej białka pokarmowego. Jony sodowe odpowiedzialne są za prawidłowe ciśnienie osmotyczne, równowagę kwasowo-zasadową, przewodnictwo impulsów nerwowych, w przewodzie pokarmowym są niezbędne do wchłaniania węglowodanów i aminokwasów, wpływa także na wchłanianie wapnia oraz tiaminy, ryboflawiny i witaminy C.
Natomiast wysoka zawartość sodu w diecie (np. diecie nerkowej, aczkolwiek to postępowanie żywieniowe jest kontrowersyjne) przyczynia się do komórkowej retencji sodu powodującej wzrost retencji wody i wzrostu objętości płynu zewnątrzkomórkowego. Uwalniane do krwi inhibitory transportu jonów sodowych powodują wzrost stężenia jonów sodowych, jak i wapniowych w komórkach, przez co zwiększa się reaktywność komórek na bodźce [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
