Wpływ antyoksydantów na funkcjonowanie narządu wzroku u psów i kotów
Antyoksydanty (przeciwutleniacze) to grupa związków, które zapobiegają procesom utleniania w organizmie oraz mają zdolność do neutralizacji reaktywnych form tlenu (ROS, ang. reactive oxygen species) powstających w wyniku tej reakcji chemicznej. Wolne rodniki, jako wyjątkowo reaktywne cząsteczki, wchodzą w reakcje w zasadzie ze wszystkimi składnikami komórek. Uszkodzenia komórkowe będące następstwem działania wolnych rodników są definiowane jako stan stresu oksydacyjnego. Nadmiar reaktywnych form tlenu w organizmie może prowadzić do uszkodzenia białek, polisacharydów, lipidów obecnych we krwi, struktury DNA czy też nienasyconych kwasów tłuszczowych wchodzących w skład błon komórkowych.
Osłabienie bariery antyoksydacyjnej w komórkach organizmu może być przyczyną wielu chorób, takich jak: zaćma, cukrzyca, zapalenie stawów, choroby serca, nerek czy też nowotwory.
Równowaga pomiędzy związkami utleniającymi i antyoksydacyjnymi jest niezbędna w komórce, by mogła ona optymalnie funkcjonować. Obniżenie poziomu reaktywnych form tlenu poprzez wzmocnienie obrony antyoksydacyjnej w komórce powinno zatem spowolnić rozwój zmian związanych z wiekiem (1, 20, 48).
Związki o właściwościach utleniających biorą udział w szeregu przemian zachodzących w strukturach oka oraz gruczołach łzowych. Oko jako precyzyjny narząd zmysłu spełnia złożone funkcje układu optycznego oraz receptorowego.
Ścianę gałki ocznej tworzą trzy zasadnicze warstwy:
1. Zewnętrzna – włóknista (tunica fibrosa bulbi) z przeźroczystą częścią przednią, rogówką (cornea) przechodzącą w nieprzeźroczystą twardówkę (sclera).
2. Środkowa – naczyniówka (tunica vasculosa bulbi, tunica media bulbi, uvea) w części przedniej tworząca ciało rzęskowe (corpus ciliare) i tęczówkę (iris), zaś w tylnej stanowiąca błonę naczyniową tylną (uvea) – dawniej zwaną jagodówką.
3. Wewnęt...
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
