Wgłobienie jelita u kota
Diagnostyka
Poza
badaniem klinicznym diagnostyka opiera się na wykonaniu badań
dodatkowych, takich jak badanie radiograficzne oraz badanie
ultrasonograficzne. Badanie jamy brzusznej przy użyciu aparatu
ultrasonograficznego ma jednak przewagę nad radiografią, gdzie zwykle
wykazać można cechy charakterystyczne dla niedrożności (m.in. obecność
gazu przed miejscem niedrożności, poszerzone, wypełnione płynną treścią
odcinki jelit), jednak nie zawsze można jednoznacznie stwierdzić jaki
jest jej rodzaj. Z tego powodu techniki obrazowania powinny być używane
łącznie.
Podczas badania ultrasonograficznego najbardziej
charakterystycznym obrazem jaki możemy uzyskać jest tzw. tarcza
strzelnicza (4). Efekt ten utworzony jest poprzez nakładanie się ścian
jelita wgłobionego i jelita wgłabiającego (1) co prowadzi do uzyskania
obrazu zwielokrotnienia warstw jego ściany.
Ściana jelita
wgłobionego może być normalna, niezmieniona, stanowiąc warstwę
wewnętrzną. Jednak zmiany w obrazie ultrasonograficznym mogą objąć
warstwę zewnętrzną, czyli fragment wgłabiający, gdzie dochodzi
do obrzęku ściany jelita oraz jej pogrubienia. Ultrasonograficznie
ściana jelita wgłabiającego staje się hypoechogenna (1). W przypadkach
dotyczących dalszej części przewodu pokarmowego, w obrębie ujścia
biodrowo-ślepo-okrężniczego, wpochwieniu może ulec również tkanka
tłuszczowa oraz naczynia krezkowe (1). Przed wgłobieniem pętle jelit
są poszerzone, o osłabionej perystaltyce, mogą być też wypełnione płynną
treścią. Tkanka tłuszczowa w obrębie jelita wgłobionego staje się
hyperechogenna.
Dalsze postępowanie
Po postawieniu
rozpoznania konieczne jest przeprowadzenie laparotomii diagnostycznej.
W zależności od czasu trwania patologicznego procesu możliwe jest
stopniowe odprowadzenie wgłobionego odcinka lub konieczna [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii