Wgłobienie jelita u kota
Wgłobienie jelit jest patologicznym stanem, w którym jedna część jelita (część wgłobiona) jest wsunięta teleskopowo do światła innej części (część przyjmująca wgłobienie), powodując niedrożność częściową lub całkowitą.
Występowanie
Choć
może ono dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego, poczynając
od żołądka, kończąc na jelicie grubym, to najczęstszym miejscem
występowania wgłobień jest rejon ujścia biodrowo-ślepo-okrężniczego.
Równie często spotykane jest wgłobienie jelita czczego w inny jego
odcinek. (10). Najrzadziej zaś spotykane jest wgłobienie w obrębie
pierwszego odcinka przewodu pokarmowego, co nastręcza najwięcej
trudności diagnostycznych podczas badania ultrasonograficznego. Sytuacja
taka może wystąpić w obrębie przełyku, żołądka czy bliższej części
dwunastnicy (1).
Do powstania niedrożności wskutek wpochwienia
dochodzi dużo częściej u psów niż u kotów (9). Znane są również
doniesienia wskazujące owczarki niemieckie oraz koty syjamskie jako rasy
najbardziej predysponowane. U tych pierwszych wyjątkowo często dochodzi
do wgłobienia żołądkowo-przełykowego (8). Nowsze doniesienia mówią
o braku predylekcji rasowej (2).
Czynniki ryzyka
Osobniki
młode – szczenięta i kocięta − są najbardziej narażone na wystąpienie
tego rodzaju niedrożności. Najczęściej jest to związane z brakiem
odpowiedniej profilaktyki przeciwpasożytniczej (jako najczęstsze
wymienia się inwazje tęgoryjców, włosogłówek czy glist) oraz brakiem
podstawowej profilaktyki w kierunku chorób zakaźnych (głównie
parwowirozy i nosówki u psów, a także panleukopeni u kotów) (11).
U młodych zwierząt czynnikiem ryzyka są też inne stany zapalne jelit
spowodowane czynnikami, m.in. bakteryjnymi (salmonelloza etc.) czy
pierwotniaczymi (spowodowane przez np. Giardia sp., Trichomonas foetus
etc.). Z kolei u starszych...
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!