Uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego stawu kolanowego u psów Cz. I – Najpopularniejsze techniki operacyjne - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wyszukaj w serwisie

Uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego stawu kolanowego u psów Cz. I – Najpopularniejsze techniki operacyjne

A. Metody zewnątrztorebkowe stabilizujące staw od zewnątrz torebki stawowej z wykorzystaniem różnych technik

Imbrikacja (napinanie). Technika ta to napinanie powięzi szerokiej (fascia lata) poprzez jej nakładanie dachówkowe na siebie lub poprzez jej częściowe wycięcie. Uzyskujemy w ten sposób wzmożone napięcie powięzi stabilizujące bardziej kolano. Można również wyciąć pewną część powięzi, a następnie zeszyć ją. Uzyskujemy w ten sposób ograniczenie przesuwania się piszczeli do przodu (ruchy szufladowe) oraz jej rotacji do strony przyśrodkowej. Opis techniki pochodzi z 1966 roku z późniejszą modyfikacją dodania drugiego piętra szwów Lemberta w 1969 roku. Do zeszycia zaleca się stosować szwy wchłanialne, np. Vicryl lub PDS (15). Technika ta jest przez niektórych lekarzy stosowana u lekkich psów (do 3-4 kg) i u kotów (tę technikę czasami stosujemy w naszej Klinice). Przy większej masie ciała pacjenta napięcia na kolano są tak silne, że stabilizacja ta nie spełnia wystarczająco swojej roli. Natomiast metoda ta jest chętnie stosowana przez lekarzy weterynarii jako uzupełnienie innych metod leczenia operacyjnego.

Transpozycja głowy kości strzałkowej. Jest to zewnątrztorebkowa technika stabilizacji stawu kolanowego z wykorzystaniem napiętego więzadła pobocznego bocznego (lig. collaterale laterale) stawu kolanowego do częściowego zastąpienia funkcji uszkodzonego więzadła krzyżowego przedniego. Więzadło przebiega od bocznego kłykcia kości udowej do głowy kości strzałkowej. Po przecięciu więzadeł utrzymujących głowę kości strzałkowej przemieszcza się ją do przodu i stabilizuje za pomocą gwoździa Kirschnera i drutu chirurgicznego. Uzyskujemy w ten sposób ograniczenie ruchu szufladowego kolana oraz rotacji wewnętrznej części bliższej piszczeli, zastępując w ten sposób częściowo funkcję uszkodzonego więzadła krzyżowego przedniego. Metodę tę można stosować u psów o różnej masie ciała, zarówno w stanach ostrych, jak i przewlekłych uszkodzonego więzadła (15). Jednak obe...

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy