Urazy głowy – najnowsze informacje

Do urazowego uszkodzenia mózgu (urazu wewnątrzczaszkowego) dochodzi u prawie 25% psów po poważnym, tępym, urazie głowy. W przypadku urazowego uszkodzenia mózgu niezbędne są równoległe badanie kliniczne pod kątem innych obrażeń ogólnoustrojowych oraz badanie neurologiczne.

Badania te należy często powtarzać. Do oceny aktywności ruchowej, odruchów z pnia mózgu oraz poziomu świadomości stosuje się modyfikowaną skalę Glasgow (GCS). Na podstawie wcześniejszych badań wiadomo, że skala ta pozwala w sposób istotny przewidywać konsekwencje urazu. Ostatnio stwierdzono, że cechy charakterystyczne urazowego uszkodzenia mózgu w obrazie rezonansu magnetycznego, takie jak stopień uszkodzenia mózgowia oraz przemieszczenie półkul mózgu, również wykazują istotną korelację z rokowaniem. Jednak zaawansowane techniki obrazowania zastrzeżone są głównie dla pacjentów nie reagujących na terapię bądź tych pacjentów, których stan pogarsza się podczas terapii.

Decyzje terapeutyczne należy opierać na stopniu ciężkości urazu oraz reakcji na stosowane leczenie, posługując się stopniowanym działaniem w zależności od bieżącej oceny postępów. Ostatnio stwierdzono, iż u 10% psów z urazowym uszkodzeniem mózgu rozwija się padaczka pourazowa, co również może mieć wpływ na decyzje terapeutyczne. Interwencja chirurgiczna bywa wymagana u niektórych pacjentów, szczególnie jeżeli ich stan pogarsza się mimo radykalnej farmakoterapii, lub jeżeli konieczne jest opracowanie ran.

Uraz głowy może skutkować urazowym uszkodzeniem mózgu, a wynik niedawno przeprowadzonego jednoośrodkowego retrospektywnego badania klinicznego mówi, że aż do 25% psów z poważnym tępym urazem głowy cierpi na urazowe uszkodzenie mózgu (Hall i in., 2014). Urazowe uszkodzenie mózgu definiuje się jako uraz strukturalny bądź fizjologiczne uszkodzenie mózgu wywołane siłą zewnętrzną i powodujące ostre wystąpienie przynajmniej jednego z następujących objawów (okres utraty świadomości bądź jej zmniejszenia, zmiany w psychice, deficyt...