Trzustka psów i kotów w badaniu ultrasonograficznym - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Trzustka psów i kotów w badaniu ultrasonograficznym

Badanie przeprowadza się w ułożeniu na grzbiecie, mostku lub boku zwierzęcia. Zwykle rozpoczyna się badanie w ułożeniu grzbietowym. Pozycja mostkowa lub boczna wykorzystywana jest głównie, gdy badający chce ominąć gaz znajdujący się w przewodzie pokarmowym. Ułatwieniem badania w tych pozycjach jest zastosowanie stołu z wyciętymi otworami w blacie, które umożliwiają dostęp do powłok brzusznych od dołu przy jednoczesnym przesunięciu gazu w jelitach ku górze (3). Często wymagane jest badanie w wielu płaszczyznach oraz z użyciem różnej siły ucisku głowicy na powłoki brzuszne, tak, aby przemieścić nakładające się na trzustkę pętle jelit cienkich wypełnionych gazem (3).

W badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej człowieka trzustka jest większa i cechuje się echogenicznością, która umożliwia jej odróżnienie od otaczających tkanek. Natomiast w badaniu psów i kotów zobrazowanie prawidłowej trzustki jest trudne ze względu na jej niewielkie rozmiary i izoechogeniczność z otaczającym tłuszczem. Grubość trzustki u psów wynosi w przybliżeniu od 1 do 3 cm, a u kotów – od 0,5 do 1 cm. Dzięki niewielkiej ilości tkanki tłuszczowej u młodych zwierząt łatwiej zobrazować trzustkę, która jest widoczna jako cienka, podłużna i hipoechogenna struktura (ryc. 1, 4, s. 80). W celu identyfikacji trzustki wykorzystuje się budowę anatomiczną otaczających struktur (ryc. 2, s. 80).

Prawy płat trzustki znajduje się w prawej dogłowowej części jamy brzusznej, między prawą nerką, żyłą wrotną i dwunastnicą zstępującą (ryc. 2, s. 80). Wyżej wymienione struktury są lepiej widoczne w płaszczyźnie poprzecznej (ryc. 6a i 6b, s. 81). Po ustaleniu położenia prawej nerki oraz dwunastnicy zstępującej głowicę należy kierować dogłowowo w stosunku do nerki i dogrzbietowo lub dogrzbietowo-bocznie w stosunku do dwunastnicy. Prawy płat leży po prawej stronie żyły wrotnej. W przekroju podłużnym trzustka uwidacznia się jako wydłużona hipoechogenna lub izoechogenna struktura względem otaczających tkanek, natomiast w przekroju poprzecznym – jako trójkątna struktura w bliskim sąsiedztwie dwunastnicy (ryc. 3-7, s. 80-82). W lokalizacji (zwłaszcza w badaniu dopplerowskim) pomocna może być żyła trzustkowo-dwunastnicza przebiegająca przez płat, równolegle do dwunastnicy zstępującej.

Lewy płat trzustki znacznie trudniej zobrazować niż płat prawy, ponieważ jest zlokalizowany pomiędzy żołądkiem a okrężnicą poprzeczną, a więc pomiędzy strukturami, w których zwykle znajduje się duża ilość gazu (ryc. 1, 2, s. 80). Lewy płat jest najlepiej widoczny podczas badania jamy brzusznej w płaszczyźnie podłużnej (ryc. 1, 4, s. 80). Leży on tylnie w stosunku do żołądka, przednio lub przednio-brzusznie do żyły śledzionowej, w okolicy dogłowowego bieguna lewej nerki (ryc. 2, 8, s. 82). Trzon i głowa śledziony znajdują się bocznie i dobrzusznie względem lewego płata, natomiast głowa śledziony położona jest blisko dogłowowego bieguna nerki, przez co można ją pomylić z trzustką (3). W celu odróżnienia obu struktur należy prześledzić przebieg głowy śledziony aż do momentu połączenia z trzonem śledziony (ryc. 9, s. 82).

Obecność wolnego płynu w jamie brzusznej ułatwia uwidocznienie narządów jamy brzusznej, w tym również trzustki. Aechogenny płyn dobrze kontrastuje z trzustką i oddziela ją od otaczających tkanek (ryc. 5, 7).

Galeria

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy