Toksyczny wpływ doksorubicyny na nerki u kota? Przypadek kliniczny
Doksorubicyna (DOX), zwana również adriamycyną, jest antybiotykiem antracyklinowym o udowodnionym przeciwnowotworowym działaniu w leczeniu guzów u ludzi, psów i kotów. Doniesiono o skutecznym jej stosowaniu w przypadkach nowotworów tarczycy, chłoniaków, chłoniakomięsaków, gruczolakoraków sutka, naczyniakomięsaków krwionośnych i wielu innych (1, 5, 11, 13, 14, 19, 20).
Na poziomie molekularnym DOX hamuje syntezę kwasów nukleinowych i oksydazę cytochromu c, interkaluje DNA, generuje powstawanie reaktywnych form tlenu. Jej toksyczny wpływ na serce, nerki, żołądek i jelita może być czynnikiem limitującym dawkę i tym samym decydującym o skuteczności terapii (4, 9, 12, 21, 27).
Wpływ adriamycyny jako czynnika uszkadzającego nerki został opisany po raz pierwszy u szczurów w 1976 r., natomiast u myszy dopiero w 1998 r. (3, 6).
W 1977 r. Burke z zespołem opisali przypadek kliniczny 78-letniego mężczyzny, u którego po zastosowaniu terapii DOX doszło do uszkodzenia nerek (4).
Dokładny mechanizm nefrotoksyczności indukowanej doksorubicyną wciąż pozostaje nie do końca wyjaśniony. Wielu badaczy wymienia następujące przyczyny jej toksyczności: tworzenie wolnych rodników tlenowych, żelazo-zależne mechanizmy przyczyniające się do powstawania reaktywnych form tlenu, potęgowanie peroksydacji lipidów (LPO) i utlenianie białek (17).
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
