Grooming wystawowy airedale terriera

Trymowanie głowy

Podążając za opisem eksterieru rasy, głowa airedale terriera ma być jak najdłuższa, w płaszczyznach równoległa, z małymi trójkątnymi brwiami. Trymowanie głowy rozpoczynamy na 4 tygodnie przed wystawą. Zaczynając od mózgoczaszki, sierść trymujemy w kierunku guza potylicznego i tuż za nim. Następnie skubiemy boki czaszki oraz policzki do zewnętrznego kącika oka. Brwi nie wystają poza linię czaszki. Ich początek znajduje się w najwyższych punktach głowy, tuż nad oczodołami. Pomiędzy nimi wyskubujemy sierść na szerokość wskazującego palca, tak, aby je oddzielić. Brodę airedale terriera formujemy, począwszy od kącików warg w kierunku końca żuchwy. Według standardu rasy to mała kozia broda. Włosy na policzkach i kufie zaczesywane na zewnątrz nie mogą wystawać poza linię czaszki. Wszystkie odstające muszą być usunięte – tak, aby włosy tworzyły prostokąt. Brwi zaczesujemy na zewnątrz oka i dopiero w takim ułożeniu formujemy je palcami w trójkąt, usuwając najdłuższe wystające włosy. Końce brwi powinny sięgać połowy długości głowy (rys. 1-4).

Czego unikać

Należy unikać stosowania maszynki elektrycznej lub degażówek do skracania sierści na wszystkich partiach ciała psa. Jeśli sierść słabo wychodzi, zamiast stosowania ww. narzędzi należy wydłużyć czas pomiędzy zabiegami, by sierść mogła obumrzeć. Ucinanie włosa uszkadza jego strukturę, miesza warstwy sierści – podszerstek z szatą okrywową – a także zmiękcza sierść i niszczy jej kolor. Odbudowanie zniszczonej sierści wymaga wielu miesięcy. Należy również unikać modelowania łap nożyczkami oraz strzyżenia brzegów uszu. W ten sposób traktowana sierść traci bezpowrotnie jakość i kolor. Przed trymowaniem nie wolno kąpać psa, aby nie zmiękczać sierści. Należy unikać wyczesywania łap na brudno, metalowym grzebieniem, ponieważ zmniejszymy ich objętość przez przerzedzenie. Należy unikać stosowania noży trymerskich z głębokimi frezami przy ząbkach, bo mogą uszkadzać sierść.

Korekta eksterieru

Ryc. 1-9 pokazują, jak korygować najczęściej spotykane wady ustawienia kończyn przednich i tylnych oraz głowy w kształcie trójkąta zamiast prostokąta.