Świąd i złuszczanie skóry
Publikacja stanowi fragment książki Jak myśleć klinicznie w praktyce
Świąd to nieprzyjemne odczucie, wywołujące chęć drapania lub pocierania skóry. Z fizjologicznego punktu widzenia ma ono wywołać reakcje, których następstwem będzie eliminacja pasożytów. Jest to objaw uwarunkowany autonomicznie, niezależny od występowania bólu. Świąd powoduje drapanie, które z kolei wywołuje odczucie bólu, tłumiące swędzenie. Należy pamiętać, że u zwierząt mamy jedynie możliwość zaobserwowania skłonności do drapania, którą interpretuje się jako behawioralną reakcję na świąd. Receptory świądu są swoistymi, wolnymi zakończeniami nerwowymi znajdującymi się w naskórku, w miejscu przejścia skóry właściwej w naskórek oraz w skórze właściwej. Po zadziałaniu na zakończenia nerwowe odpowiednich mediatorów bodźce świądowe są przenoszone włóknami aferentnymi, wolno przewodzącymi włóknami C do grzbietowego rogu rdzenia kręgowego, a poprzez ośrodkowe szlaki nerwowe – do podwzgórza.
Czynniki ośrodkowe
Próg odczuwania świądu ulega obniżeniu w następujących przypadkach:
- w nocy,
- przy podwyższonej temperaturze skóry,
- przy zmniejszonym nawodnieniu skóry,
- w stanach pobudzenia psychicznego.
W sytuacjach stresowych odczuwanie świądu może być nasilone z uwagi na uwalnianie peptydów opioidowych. Rywalizacja pomiędzy różnymi bodźcami (bólu, dotyku, [...]
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
