Suplementacja diety (psów i kotów) kwasem dokozaheksaenowym (DHA) – korzyści, zagrożenia, efektywność - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Suplementacja diety (psów i kotów) kwasem dokozaheksaenowym (DHA) – korzyści, zagrożenia, efektywność

Wśród długołańcuchowych, wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (LCPUFA) z rodziny n-3 (omega-3) kwas dokozaheksaenowy (DHA, C22:6) ma szczególne znaczenie. Zaliczany jest do grupy związków niezbędnych w diecie zwierząt towarzyszących de facto w każdej grupie wiekowej (26).

Poziom DHA może być wyrażony w miligramach sumy kwasów omega-3 na kilogram masy ciała, w miligramach sumy stężeń EPA (kwasu eikozapentaenowego, C20:5 n3) i DHA na kilogram masy ciała, w miligramach sumy stężeń EPA i DHA na kilogram metabolicznej masy ciała (u psów: [masa ciała]0,75), w przeliczeniu na energię metaboliczną (EM) (g [lub mg]/100 [lub 1000] kcal) lub w proporcji do masy produktu (g [lub mg]/100g [rzeczywistej lub suchej masy produktu]) (20).

W najbardziej aktualnej wersji zaleceń żywieniowych dla psów FEDIAF (The European Pet Food Industry Federation) przedstawiono zalecane minimalne dzienne spożycie jako sumę EPA i DHA na poziomie 0,13 g/1000 kcal EM zarówno w okresie wczesnego wzrostu (< 14. tygodnia życia) i reprodukcji, jak i w okresie późnego wzrostu (> 14. tygodnia). Dla kotów zalecane jest 0,03 g/1000 kcal EM dawki w okresie wzrostu i reprodukcji (11).

W opracowaniu NRC (National Research Council – utworzonego w ramach Rady Komitetu do spraw żywienia psów i kotów Akademii Nauk USA) opublikowanym w roku 2006 zapisano 0,11 g/1000 kcal EM jako poziom EPA i DHA w diecie, który pozwala zapewnić bezpieczne funkcjonowanie organizmu zwierząt dorosłych. Ponadto zastrzeżono, że DHA winno stanowić 40-50% zalecanej ilości. Górny bezpieczny limit obecności EPA i DHA w diecie psów został w tym samym opracowaniu ustalony na 2,8 g/1000 kcal EM (22).

W odniesieniu do informacji zamieszczanych na opakowaniach produktów przeznaczonych do żywienia psów i kotów należy zauważyć, że zawartość PUFA w produktach wyrażona w postaci proporcji kwasów n-6 do n-3 może być myląca, ponieważ kwas α-linolenowy (ALA, prekursor rodziny n-3) ma inne własności metaboliczne niż jego pochodne...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy