Suka ciężarna – wymagający pacjent
Ciąża suk – szczególny stan i wymagania
Zmiany w fizjologii ciężarnej pacjentki, której organizm ma za zadanie zapewnić odpowiednie warunki do rozwoju, urodzenia oraz odchowania potomstwa, prowadzą przede wszystkim do zmiany żywienia. Jak wiadomo, suka przeznaczona do rozrodu powinna być zdrowa, w prawidłowej kondycji (2-2,5 pkt w skali BCS). To wymarzona sytuacja, lecz niestety suki niehodowlane są często w różnym stopniu odżywienia. Nadmierne wychudzenie, tak samo jak otyłość, może powodować zaburzenia ciąży. Nieprawidłowy stan odżywienia nie uławia porodu ani odchowu młodych. W związku z tym warto uczulić właściciela na odpowiednie przygotowanie suki, a następnie pomóc w doborze optymalnej diety (1).
Podstawowa zasada żywienia w trakcie ciąży to brak żadnej zmiany do połowy ciąży. Dopiero w drugiej połowie stopniowo zwiększa się dawkę pokarmową. W każdym tygodniu o kolejne 10% podstawowej dawki w odniesieniu do składu analitycznego karmy. Przez 5 tygodni osiąga się dawkę 150% w okresie okołoporodowym, która w laktacji do 4. tygodnia wzrasta nawet do 200% (4). Należy pamiętać o makro- i mikroelementach.
Nie należy przesadnie oraz sztucznie suplementować wapnia ani witamin u suki ciężarnej, gdyż odpowiednio zbilansowana karma ma wystarczającą zawartość potrzebnych elementów pokarmowych.
Dodawanie wapnia w celu zmagazynowania go przez organizm suki na czas karmienia mlekiem jest błędem, gdyż zaburza stosunek jonów wapnia do fosforu, trwale destabilizując gospodarkę wapniową, łącznie z zaburzeniami na poziomie hormonalnym. Doprowadza to do obniżenia stężenia parathormonu we krwi, zatem braku uwalniania rezerw wapnia z kości. Z uwagi na fakt dwukrotnego zwiększenia dawki pokarmowej zaleca się stosowanie karm skoncentrowanych, zbliżonych do karm dla szczeniąt. Ponadto dobrą praktyką jest dzielenie dawki na mniejsze porcje i karmienie 4-5 razy dziennie.
Od porodu suka może być karmiona ad libitum. Niestety w okresie okołoporodowym, i nie tylko, suki są niechętne do jedzenia. W takim wypadku sugeruje się właścicielom różne metody zachęcenia suki do posiłku, poprzez dodanie niewielkich ilości wywaru z wątroby czy oliwy. W trakcie porodu możemy wspomagać energetycznie sukę poprzez podawanie jej do picia słodzonej herbaty lub nawet kawy.
Kolejnym istotnym aspektem jest aktywność fizyczna suki. Otóż tak samo jak u ludzi nie jest zabroniona. Wręcz odwrotnie – jest wskazana, ale jak ze wszystkim, należy zachować pewien umiar. Treningi w pierwszej fazie ciąży nie są nadmiernym obciążeniem dla organizmu. Natomiast ze względu na znaczny wzrost masy ciała płodów i błon płodowych pewne rodzaje aktywności mogą być utrudnione.
Pamiętajmy, że u suki zwiększa się znacznie objętości krwi krążącej bez znacznego wzrostu czerwonych krwinek. Spowalnia to dystrybucję energii oraz składników odżywczych do wszystkich narządów. Dlatego należy stopniowo zmniejszać wysiłek fizyczny, uwzględniając zachowanie ilości gwarantującej utrzymanie właściwej kondycji ciała. Masa ciała suki po porodzie jest nieznacznie wyższa od tej sprzed ciąży. W trakcie laktacji wszelka aktywność fizyczna powinna zostać ograniczona do minimum, z racji najwyższego obciążenia organizmu wynikającego z produkcji mleka.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2843 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 23 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
Zatrucie mykotoksynami – objawy i diagnostyka Objawy kliniczne sugerujące zatrucie mykotoksynami u bydła mlecznego mogą być niespecyficzne i często nakładać się na inne problemy zdrowotne lub środowiskowe na fermie. Ważne, aby zrozumieć, że inne czynniki chorobotwórcze, złe warunki dobrostanowe czy niewłaściwe żywienie mogą potęgować efekty działania mykotoksyn i nawet mniejsza kontaminacja pasz w połączeniu z […]
Kulawizna u bydła mlecznego (choroba Mortellaro). Skuteczne zwalczanie zapalenia skóry palca dzięki naturalnemu rozwiązaniu
Biodevas Laboratoires opracowała PIETIX – rozwiązanie w 100% naturalne, mające na celu zwalczenie zapalenia skóry palca u bydła mlecznego.
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Równowaga elektrolitowa Do jelit warchlaków codziennie trafia od 8 do 10 l płynu, a większość wchłaniania wody następuje w jelicie cienkim (10). Wchłanianie i wydzielanie w błonie śluzowej jelit zachodzi jednocześnie, w zależności od polarności komórek nabłonkowych, i pomaga utrzymać potencjał błonowy, żywotność komórek, odpowiednie wchłanianie składników odżywczych i regulację metabolizmu drobnoustrojów (78). Wchłanianie wody […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Braki w uzębieniu U starszych koni dość częstym problemem są braki w uzębieniu. Powodem mogą być ekstrakcje we wcześniejszym okresie życia, diastemy i choroby przyzębia doprowadzające do rozchwiania i wypadania lub po prostu zużycie się zęba. O ile brak jednego zęba policzkowego nie wpływa znacząco na rozcieranie paszy, o tyle brak 3-4 zębów już bardzo […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
Piśmiennictwo mec. Anna SłowińskaVox Poland Pomoc PrawnaSzczecin Facebook0Tweet0LinkedIn0
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]