Znieczulenie pacjenta stomatologicznego. O czym należy pamiętać

Zabiegi stomatologiczne często wymagają zastosowania silnych leków przeciwbólowych. Warto stosować zasadę zrównoważonej analgezji, używając kilku różnych preparatów blokujących odczucie bólu na różnym poziomie jego przewodzenia. W tym celu stosuje się leki NSAiDS przed zabiegiem, a w premedykacji używa opioidów, często w połaczeniu z alfa-2 agonistami, np. dexmedetomidyną. Po indukcji pacjenci stomatologiczni powinni być bezwzględnie zaintubowani, a mankiet rurki intubacyjnej musi być uszczelniony. Wynika to z charakteru zabiegu i możliwości aspiracji płynów fizjologicznych, wody chłodzącej skaler i leków z jamy ustnej do tchawicy i płuc (17).

Wokół rurki intubacyjnej należy umieścić zwitek gazików na kolorowej nitce, które dodatkowo zapobiegną wpłynięciu płynów do dróg oddechowych (20). Kolorowa nitka ułatwia ich znalezienie i wyciągnięcie (ryc. 3). Jeśli to możliwe, głowa pacjenta powinna być umieszczona trochę niżej od reszty ciała, co również zapobiegnie aspiracji płynów do gardła i krtani (ryc. 3). U pacjentów, u których konieczna będzie w czasie zabiegu kontrola zwarcia łuków zębowych – okluzji – można wykonać faryngotomię i zaintubować zwierzę przez ścianę gardła lub skrócić rurkę tak, aby łącznik znajdował się tuż za siekaczami (ryc. 4) – na czas sprawdzania okluzji zwierzę odłącza się od aparatu do znieczulenia wziewnego (6, 21).

Jeśli istnieje konieczność przełożenia pacjenta z boku na bok lub na inną pozycję, bezwzględnie należy odłączyć rurkę intubacyjną od aparatu do anestezji wziewnej na czas manewrowania zwierzęciem, gdyż grozi to uszkodzeniem tchawicy.

Podtrzymanie znieczulenia ogólnego może [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas