Racjonalne stosowanie antybiotyków w stomatologii weterynaryjnej. Przegląd literatury

Jama ustna zwierząt, podobnie jak człowieka, jest miejscem rezydowania wielu mikroorganizmów. Badania wskazują wielką różnorodność tego środowiska, jak również wykazują, przy bardzo zbliżonym składzie gatunkowym nazębnej płytki bakteryjnej u psów i kotów, ich znaczne różnice z człowiekiem. Tylko około 16% gatunków mikroorganizmów pokrywa się z tymi występującymi w jamie ustnej psa i człowieka, u kotów również jest więcej różnic niż podobieństw.

To powoduje, że nie można przenosić bezpośrednio strategii leczenia zakażeń jamy ustnej człowieka na pacjentów weterynaryjnych.

Nieodzownym czynnikiem w patogenezie chorób przyzębia i źródłem większości zakażeń w jamie ustnej jest płytka nazębna pokrywająca korony zębów oraz zmineralizowany osad nazębny. Płytka nazębna ma charakter kolonii zwanej biofilmem, który zawiera do 100 000 000 000 (1012) bakterii w gramie (2, 3). Co istotniejsze, to fakt, że w ramach tej kolonii bakterie są 1000 do 1500 bardziej oporne wobec antybiotyków niż pojedyncze bakterie badane in vitro (4).

Powszechnie wiadomo, że zdecydowana większość problemów stomatologicznych przebiega z bólem i zakażeniem. Jeden z podstawowych objawów tych problemów, przykry zapach wydychanego powietrza, bierze się z produktów fermentacyjnych bakterii: lotnych związków siarki (5). Drugi z nich, zapalenie, ma związek z obecnością bakterii i jest przez nie wywoływany (6). To powoduje, że empiryczne wprowadzenie antybiotyków i leków przeciwzapalnych w pierwszej fazie poprawia stan jamy ustnej, komfort życia pacjentów i znosi obecność objawów. Niestety, bez wprowadzenia stomatologiczno-chirurgicznych metod leczenia takie zachowawcze postępowanie z czasem staje się coraz mniej efektywne i pozwala na pojawienie się niepożądanych efektów.

W cel...