Spowolnić demencję starczą u psów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Spowolnić demencję starczą u psów

Proces starzenia jest nieubłagalny zarówno dla nas, ludzi, jak i dla naszych braci mniejszych psów. Degeneracja komórek i tkanek jest wpisana w nieodwracalny proces biologiczny zmierzający do ich obumarcia. Jako opiekunowie psów mamy znaczący wpływ na to, jak one funkcjonują, co jedzą, jak spędzają czas, w jaki sposób realizują swoje potrzeby indywidualne i predyspozycje rasowe, czy są poddawane czynnikom stresującym, czy formy aktywności są wystarczające i odpowiednio dla nich dobrane i tym podobne.


Starzejący się osobnik wchodzi zazwyczaj w ten cykl życia stopniowo i łagodnie, prawie niezauważalnie dla człowieka. Czasami pewne zmiany w zachowaniu pupila są traktowane jako: fochy, braki w posłuszeństwie, niefrasobliwość, złośliwość itp.

Na co przekłada się wiek psa?

Znaczenie upływu czasu doskonale widać w zmniejszającej się aktywności zwierzęcia:
  • pies mniej biega,
  • rzadziej skacze,
  • unika zabaw z innymi osobnikami,
  • nie reaguje w ogóle lub reaguje w niewielkim stopniu na zachętę do zabawy ze strony opiekuna,
  • można zauważyć wolniejsze tempo spacerów,
  • zmniejsza się częstotliwość ciągnięcia na smyczy
  • oraz odbiegania, pies woli unikać znacznego oddalania się od opiekuna.

Właściciele spotykają się także z wolniejszymi (lub ich brakiem) reakcjami na bodźce, które dotychczas wyzwalały duże emocje, i tak np. pies, który był agresywny w stosunku do innych zwierząt, zdaje się je ignorować, czujny do tej pory pies wykazuje osłabione reakcje zrywania się i oszczekiwania na dźwięk domofonu czy dzwonka do drzwi, brak chęci do pogoni za rowerzystą czy biegaczem, ignorowanie przechodniów za płotem.

Osłabiona praca zmysłów najbardziej widoczna jest zazwyczaj w wypadku zmysłów słuchu, węchu oraz wzroku. Spora część właścicieli spotyka się także ze spowolnieniem pobierania pokarmu lub z brakiem apetytu, z taką sytuacją spotykają się nawet opiekunowie labradorów. Starsze zwierzęta odczuwają zwiększoną wrażliwość na warunki atmosferyczne, gorzej tolerują upały, dotyka ich także spadek formy w dni wilgotne i zimne. Psy często doświadczają zaburzenia cyklu dobowego związanego ze snem, częste krzątanie się w nocy prowadzi do braku motywacji do działania w ciągu dnia i odsypiania. Zaburzeniu ulegają także procesy fizjologiczne, zmiany często związane są z wypróżnianiem się, np.: trudności w oddawaniu stolca, częste posikiwanie, luźne stolce, trudności w oddawaniu moczu.

Starzenie ma też wpływ na osłabione reakcje związane z komunikowaniem na linii człowiek – pies, jak również w zakresie wewnątrzgatunkowym.

Zmniejszona odporność adaptacyjna związana z nowymi miejscami, ludźmi, wydarzeniami, postrzeganie bodźców:
  • przesadne reakcje,
  • nadwrażliwość albo całkowita ignorancja,
  • apatia – przy wszystkich wyżej wymienionych dysfunkcjach zalecany jest kontakt z lekarzem weterynarii,
  • ogromne znaczenie ma kontrola stanu zdrowia psa, przynajmniej raz do roku, a w przypadku wykrytych chorób – zgodnie z przyjętą strategią leczenia.

Zmiany w zachowaniu starszego psa mogą być związane z zaburzeniami funkcjonowania organizmu, i tak np.: zagubienie i podenerwowanie mogą wynikać z osłabienia zmysłów słuchu lub wzroku, problemy z poruszaniem mogą wiązać się ze stanami zapalnymi układu kostnego, a apatia może mieć związek z ogólnym złym samopoczuciem.

Wiek psa przekłada się na to, w jaki sposób zwierzę odbiera otaczający go świat, jak reaguje na bodźce, a więc na wszystko to, co związane jest z jego funkcjonowaniem. Opiekun powinien być świadomy, że pies starzeje się w podobny sposób jak człowiek.

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy