Śledziona jako ultrasonograficzny klucz do historii chorobowej pacjenta – wybrane przypadki
Część pacjentów odesłanych na badanie USG jamy brzusznej trafia na wizytę z niepełnym wywiadem, czasem bez badań krwi, moczu bądź jest to pacjent z adopcji czy schroniska, gdzie wcześniejsza historia chorobowa nie jest możliwa do prześledzenia. Z kolei drugi co do wielkości odsetek pacjentów to tacy z niejednoznacznymi objawami klinicznym. Niejednokrotnie właściciel zwierzęcia nie wyraża zgody na wykonanie badań laboratoryjnych ze względów finansowych, chcąc uzyskać diagnozę jedynie z badań obrazowych. Poniższa praca stanowi opis diagnostyki USG śledziony wybranych pacjentów, który wpisuje się w wyżej omawiany schemat. U każdego z nich obraz ultrasonograficzny śledziony przyczynił się do sprecyzowania listy diagnostyk różnicowych, po czym pacjenci zostali skierowani na dalszą diagnostykę mającą na celu potwierdzenie lub wykluczenie rozpoznania.
Przygotowanie pacjenta i technika badania
Pacjent prawidłowo przygotowany do badania USG jamy brzusznej to taki, który jest od 8 do 12 godzin na czczo oraz po podaniu środków powierzchniowo czynnych (symetykon). Pacjent powinien być wygolony, a na powierzchnię skóry odpowiednio nanosi się roztwór alkoholowy oraz żel do USG.
Do badania śledziony pacjent zazwyczaj ułożony jest w pozycji grzbietowej. U psów ras dużych lub z głęboką klatką piersiową proponuje się ułożenie prawoboczne lub dostęp z lewej przestrzeni międzyżebrowej w celu lepszego zobrazowania głowy śledziony.
Odpowiednią sondą do obrazowania śledziony jest sonda mikrokonweks lub konweks o częstotliwości od 5 do 10 MHz. U kotów lub małych psów zazwyczaj [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
