Skuteczność i bezpieczeństwo ogólnoustrojowego stosowania leków w nużycy u psów

Objawy kliniczne

Nużyca u psów występuje w dwóch formach: miejscowej i uogólnionej. Postać miejscowa częściej dotyczy psów młodych, do 1. roku życia. Objawia się obecnością od 1 do 5 wyłysień zlokalizowanych głównie w obrębie głowy. O postaci uogólnionej mówimy wtedy, gdy pojawi się co najmniej 5 ognisk wyłysień lub zmiany wystąpią na dwóch różnych okolicach ciała i ich średnica przekracza 2,5 cm. Obszary te są dobrze odgraniczone, co może przypominać grzybicę. Wyłysienia pojawiają się głównie w obrębie głowy, czyli na wargach, uszach, nosie, wokół oczu oraz na szyi. W cięższych przypadkach dochodzi do zajęcia tułowia i kończyn. Jedne z charakterystycznych objawów demodekozy to rumień oraz bardzo liczne łuski i grudki. W zaawansowanych przypadkach dochodzi do wtórnych powierzchownych lub głębokich zakażeń bakteryjnych, co skutkuje silnym świądem. Dlatego u takich pacjentów pojawią się liczne strupy, nadżerki i owrzodzenia. Najczęściej izolowane są bakterie: Staphylococcus pseudintermedius, Pseudomonas aeruginosa oraz Proteus mirabilis. Bakteryjne zakażenie może doprowadzić do ogólnego wyniszczenia organizmu, a nawet zagrażać życiu pacjenta. Skóra objęta zmianami może ulec zliszajowaceniu, dochodzi też do zapalenia mieszków włosowych. U dorosłych chorych psów często obserwuje się hiperpigmentację i zaskórniki, co może być mylone z zespołem Cushinga. Opisywane są również przypadki pododemodekozy, czyli nużycy dalszych odcinków kończyn. Charakteryzuje się ona wyłysieniami, zliszajowaceniem i hiperpigmentacją w obrębie palców. Pojawiają się: liczne krosty, strupy, łuski oraz czyraki i przetoki. Jest to szczególnie problematyczne u psów dużych ras, ponieważ zmiany w obrębie opuszek i kończyn są bardzo bolesne. Dodatkowo pojawiają się obrzęki kończyn uniemożliwiające poruszanie się. Nużeniec może też doprowadzić do rozwoju otitis externa, czyli zapalenia zewnętrznego przewodu słuchowego. U niektórych pacjentów dochodzi również do powiększenia węzłów chłonnych, a ...