Skóra jako ignorowana mapa diagnostyczna Od hepatitis po lymphomę – przypadek kliniczny
Chłoniak
Chłoniaki to jeden z przykładów nowotworów okrągłokomórkowych występujących często w medycynie weterynaryjnej. W klasyfikacji anatomicznej u psów wyróżniamy postać wieloogniskową, pokarmową, grasiczą, białaczkową, inną (np. nerki) i skórną.
Chłoniak epiteliotropowy (ziarniniak grzybiasty) to pierwotny chłoniak skóry o złośliwym charakterze. W jego przebiegu dochodzi do rozrostu limfocytów T CD3 w dermie. Jego morfologia może być różna – często naśladując inne schorzenia. Zazwyczaj chorują zwierzęta starsze – od 5. roku życia. Zmiany głównie ograniczają się do skóry i rzadko dają przerzuty do innych narządów. Klasyczny ziarniniak grzybiasty występuje najczęściej i obejmuje stadium rumieniowate, lichenoidalne i guzowate.
U psów wyróżniamy 4 kategorie kliniczne choroby:
- złuszczająca erytrodermia ze świądem,
- postać skórno-śluzówkowa,
- pojedyncze lub liczne płytki i guzki,
- wrzodziejąca choroba błony śluzowej.
Jeśli chłoniak jest w zaawansowanym stadium, wszystkie postacie mogą występować jednocześnie. W przypadku złuszczającej erytrodermii pojawiają się: uogólniony rumień, depigmentacja, hiperkeratynizacja i wyłysienia. Czasami dodatkowo występują płytki albo guzki.
Zgodnie z literaturą weterynaryjną średni czas przeżycia psów w przypadku skórnych chłoniaków epiteliotropowych waha się od kilku miesięcy do dwóch lat. Pojedyncze zmiany mają lepsze rokowanie.
Diagnostyka chłoniaka epiteliotropowego u psa nie należy do najłatwiejszych zadań ze względu na to, że nowotwór ten ma różne postacie i naśladuje inne schorzenia. Biorąc pod uwagę złuszczającą erytrodermię – tak jak w opisanym przypadku klinicznym – można brać pod uwagę: [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
