Zagrożenia pasożytnicze u kotek przeznaczonych do rozrodu – możliwości diagnostyki i terapii. Cz. II
Nicienie (łac. nematoda)
Toxocara cati
Inwazje tych pasożytów występują powszechnie u młodych zwierząt. Do ekspansji Toxocara spp. w Polsce w znacznym stopniu przyczyniają się wolno żyjące lisy z powodu rosnącej populacji tego gatunku. Cykl rozwojowy glisty kociej jest prosty (geohelminty), z wędrówką typu „ascaris”, mogą w nim również uczestniczyć żywiciele parateniczni (małe gryzonie) (39). U kotów nie dochodzi do inwazji przez łożysko, jak ma to miejsce u suk (1). Koty starsze i dorosłe zarażają się drogą pokarmową, połykając inwazyjne jaja ze środowiska w czasie codziennej higieny (wylizywania sierści) lub inwazyjne larwy po zjedzeniu żywicieli paratenicznych (gryzonie). Kocięta ssące połykają larwy inwazyjne drogą laktogenną, ale jedynie po inwazji matki w ostatnim okresie ciąży – wówczas wydalanie jaj trwa przez całą laktację (18, 39).
Stąd już u kilkutygodniowych osobników mogą wystąpić kliniczne objawy zarobaczenia, tj.: utrata apetytu, nastroszenie sierści, wychudzenie, wymioty, rozdęty i wypełniony płynem brzuch (7, 16). Ciężka inwazja doprowadza do nieżytu jelit (18). Dodatkowo migrujące przez wątrobę, płuca i inne narządy larwy powodują uszkodzenie tkanek różnego stopnia. Dorosłe robaki mogą być wydalane z kałem lub wymiotami. W inwazji o ciężkim przebiegu dochodzi do wgłobień oraz niedrożności jelit i śmierci zwierzęcia (7). Okres prepatentny jest różny, po połknięciu inwazyjnych jaj wynosi ok. 6-8 tyg., zaś okres patentny trwa 4-6 mies. (1). Jaja glist dają się łatwo zidentyfikować w kale metodą flotacji (39).
[...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
