Rozpoznawanie świerzbu drążącego u psów Porównanie różnych metod diagnostycznych
Cel badania
Celem badania była ocena i porównanie trzech metod diagnostycznych stosowanych w rozpoznawaniu świerzbu: badania mikroskopowego zeskrobiny skórnej, PCR materiału z zeskrobiny, a także wykrywania przeciwciał przeciwko świerzbowcom w surowicy krwi.
Materiał i metody
Do badania zakwalifikowano dwadzieścia psów różnych ras i w wieku od roku do 4 lat. U wszystkich tych zwierząt istniało bardzo duże kliniczne podejrzenie świerzbu i świąd występował od co najmniej sześciu tygodni. U badanych psów wykluczono inne przyczyny świądu – przede wszystkim atopowe zapalenie skóry. Porównano trzy metody diagnostyczne świerzbu; zeskrobinę, badanie PCR oraz badanie przeciwciał przeciwko świerzbowcom. Od wszystkich zwierząt pobrano po sześć głębokich zeskrobin skórnych z różnych miejsc ciała objętych zmianami klinicznymi. Zeskrobiny skórne zostały poddane ocenie mikroskopowej oraz badaniu PCR. Dodatkowo od wszystkich zwierząt pobrano krew i odwirowano surowicę, którą zbadano w kierunku przeciwciał przeciwko świerzbowcom. Wszystkie próby zostały zbadane w referencyjnym laboratorium. Wyniki zostały poddane analizie statystycznej. Po otrzymaniu wyników badań u wszystkich psów wdrożono właściwe postępowanie terapeutyczne i objawy kliniczne całkowicie ustąpiły. Jest to bardzo ważna informacja, gdyż reakcja na leczenie może być stosowana jako jedna z metod diagnostycznych świerzbu.
Wyniki i ich omówienie
We wszystkich przypadkach (100%) wynik badania przeciwciał przeciwko świerzbowcom był dodatni. Wynik badania PCR zeskrobiny skórnej był dodatni w 60% przypadków. Dodatni wynik zeskrobiny uzyskano tylko w 25% przypadków. [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
