Rozpoznawanie sercowej postaci babeszjozy w świetle obserwacji własnych - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Rozpoznawanie sercowej postaci babeszjozy w świetle obserwacji własnych

Na przestrzeni ostatnich lat w Polsce notuje się coraz więcej przypadków chorób transmisyjnych zarówno u zwierząt towarzyszących, jak i gospodarskich. Do tej grupy należy między innymi babeszjoza.

Etiologia babeszjozy

Babeszjoza – piroplazmoza jest chorobą przebiegającą z objawami anemii hemolitycznej. Jej czynnikiem etiologicznym są pierwotniaki należące do rodzaju Babesia, rodziny Babesidae, rzędu Piroplasmidia, typu Apicomplexa. Wyróżnia się dwie grupy tych pasożytów patogennych dla psów – większe (4-5 µm) Babesia canis oraz mniejsze (1-3 µm) Babesia gibsoni. W Polsce oraz w innych krajach Europy głównym czynnikiem babeszjozy psów jest Babesia canis (1-4).

Na podstawie wyników analizy genów: 18S RNA, Bc28, 5,8S, hsp70 (30) czy cytochromu B (11), możemy wyodrębnić wśród małych piroplazm, obok Babesia gibsoni, Babesia concordae (16, 17) oraz Babesia microti-like (nazywana inaczej „izolatem hiszpańskim” lub z łac. Theileria annae) (31). W obrębie dużych piroplazm wyróżnić można takie gatunki jak: Babesia canis, który jest przenoszony przez kleszcze, Dermacentor reticulatus rzadziej przez Rhipicephalus sanguineus, Babesia vogeli przenoszony przez R. sanguineus, Babesia rossi przenoszony przez Haemaphysalis leachi oraz stosunkowo niedawno odkryte w USA, nienazwane jeszcze duże Babesia (7). Przedstawicieli dużych gatunków Babesia cechuje taka sama morfologia komórki, różnią się natomiast zjadliwością, strukturą genetyczną oraz geograficznym zasięgiem występowania. Przenoszone są także przez różne gatunki kleszczy. Najbardziej zjadliwym gatunkiem dla psów w obrębie dużych piroplazm jest Babesia rossi, występująca w Afryce, szczególnie w jej południowej części (23).

Przebieg babeszjozy – sercowa postać choroby

Przebieg babeszjozy jest uwarunkowany zjadliwością szczepu Babesia spp. będącego przyczyną choroby oraz indywidualnym statusem immunologicznym pacjentów.

Okres inkubacji babeszjozy wynosi od 2 do 28 dni – czasami nawet do kilku miesięcy. Na ...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy