Rozpoznawanie i leczenie zakażeń Malassezia spp. u psów z atopowym zapaleniem skóry z uwzględnieniem stosowania substancji poprawiających kondycję układu powłokowego

Objawy kliniczne i zasady rozpoznawania malasezjozy

Zmianami najczęściej objęte są: okolice brzucha, pach, pachwin oraz okołoodbytowa. Miejscowo występują także: zapalenie skóry przestrzeni międzypalcowych (pododermatitis) oraz rumieniowo-woszczynowe zapalenie zewnętrznego przewodu słuchowego. W obrazie klinicznym dominują łojotok z przewagą komponenty gruczołowej, rumień skóry oraz świąd o różnym stopniu nasilenia. Gdy proces chorobowy nie jest leczony, w niedługim czasie dochodzi do pojawienia się przeczosów, wyłysień i uszkodzeń skóry w związku z uporczywym drapaniem i wygryzaniem zmienionej chorobowo okolicy. Włosy wykazują zwiększoną tendencję do wypadania oraz matowienia.

Typowe w przypadku powikłań drożdżakami rodzaju Malassezia jest brązowe przebarwienie okrywy włosowej, co w szczególności zaznacza się na bocznych partiach kończyn oraz grzbiecie. W stadium przewlekłym skóra ulega przebarwieniu, zliszajowaceniu i nadmiernemu zrogowaceniu. W sporadycznych przypadkach dochodzić może również do rozwarstwiania się pazurów, zwiększonej łamliwości z charakterystycznym brązowo-czarnym wyglądem łożyska pazura. Psy atopowe, u których stwierdza się wtórne zakażenie drożdżakami Malassezia, często ocierają się o przedmioty, drapią i wygryzają skórę bocznych partii ciała.

Niekiedy właściciele zwierząt sygnalizują lekarzowi o „saneczkowaniu” psa, co związane jest często ze świądem okolicy okołoodbytowej. Wszystkie wymienione zachowania idealnie przypominają te, z którymi spotykamy się w stanach alergii. Na tym etapie od lekarza zależy dalsza droga postępowania ze stanowczym wskazaniem na zapalenie skóry na tle Malassezia czy chorobę pierwotną, która może usposabiać do omawianych powikłań.

Spośród wszystkich omawianych objawów klinicznych najczęściej diagnozowane jest zapalenie zewnętrzn...