Rozpoznawanie i leczenie zakażeń Malassezia spp. u psów z atopowym zapaleniem skóry z uwzględnieniem stosowania substancji poprawiających kondycję układu powłokowego

Malassezia pachydermatis jest często spotykanym składnikiem prawidłowej mikroflory skóry psów. Pojedyncze komórki drożdżaków można stwierdzić badaniem cytologicznym z użyciem wymazu z zewnętrznego przewodu słuchowego, warg, odbytu, skóry przestrzeni międzypalcowych czy fałdów skórnych części twarzowej.

Patogeneza

Literatura światowa wskazuje, że odsetek występowania tych drożdżaków w zewnętrznym przewodzie słuchowym zdrowych zwierząt może sięgać nawet 33%, natomiast w obrębie skóry przestrzeni międzypalcowych – nawet do 60%. (2) Intensywne namnożenie komórek Malassezia i konwersja w czynnik patogenny następują dopiero w wyniku zmian zachodzących w skórze gospodarza czy też na poziomie bariery obronnej organizmu. Ze zjawiskiem tym spotkać się można w przebiegu: chorób alergicznych (atopowe zapalenie skóry), zaburzeń procesów keratynizacji, endokrynopatii (hipotyreoza, hiperadrenokortycyzm), w przebiegu których malasezjoza skóry może stanowić poważne powikłanie, zaś w procesie hipotyreozy stać się przyczyną nawracającego rumieniowo-woszczynowego zapalenia zewnętrznego przewodu słuchowego.

Malassezia pachydermatis może leżeć u podłoża przyczynowego łojotokowego zapalenia skóry, jak również pododermatitis, z tymi zmianami klinicznymi mamy do czynienia w przebiegu atopowego zapalenia skóry. Nie bez znaczenia pozostaje również duży odstetek (około 25%) wrzodów rogówki wikłanych drożdżakami. W nielicznych przypadkach diagnozowano również u psów stany zapalne ucha środkowego, w których kluczową rolę w patogenezie odgrywała Malassezia.

Drożdżakowe zapalenie skóry jest często spotykanym problemem dermatologicznym występującym u różnych ras psów – prawdopodobnie około 50% z nich to psy atopowe. Wieloletnie badania pozwoliły na wyodrębnienie grupy ras, które są szczególnie predysponowane do zakażenia omawianym p...