Rozdział 11 Borelioza (choroba z Lyme) psów
Rozpoznawanie
Na terenach, gdzie borelioza występuje endemicznie, objawy kliniczne stwierdza się tylko u 5-10% spośród 75% seropozytywnych zwierząt. Wytłumaczeniem tego może być fakt zakażenia niepatogennymi szczepami zarazka lub zbyt małą jego ilością wprowadzoną do organizmu przy sprawnie działających mechanizmach odpornościowych gospodarza (Adaszek i in., 2009).
Rozpoznanie boreliozy jest trudne. By móc je postawić, wymagane jest współistnienie przynajmniej czterech elementów, którymi są:
- typowe dla boreliozy objawy kliniczne,
- dodatnie miana przeciwciał dla Borrelia spp. w surowicy podejrzanych o zakażenie pacjentów,
- potwierdzony kontakt pacjentów z kleszczami,
- pozytywna reakcja pacjenta na zastosowane leczenie (Adaszek i in., 2009).
Na przestrzeni ostatnich lat wzrosła znacznie częstotliwość rozpoznawania boreliozy wśród ludzi i zwierząt. Można zaryzykować stwierdzenie, że stała się ona „modną” chorobą. W wielu przypadkach dochodzi jednak do zbyt pochopnego postawienia diagnozy, zwłaszcza jeżeli lekarze bezgranicznie opierają się na dodatnich wynikach badań laboratoryjnych, które bardzo często, jak wcześniej wspomniano, są uzyskiwane w następstwie zakażenia zwierząt i ludzi niepatogennymi szczepami Borrelia spp. lub innymi krętkami.
Metody rozpoznawania choroby z Lyme możemy podzielić na dwie grupy. Pierwsza obejmuje techniki pozwalające na bezpośrednie wykrycie bakterii w badanym materiale (badanie mikroskopowe, badanie hodowlane, PCR), a druga skupia metody pośredniego rozpoznawania (badania serologiczne).
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
