Rak kolczystokomórkowy u kotów Opis przypadku
Diagnostyka
Diagnostyka opiera się na badaniu cytologicznym. W przypadku metody odciskowej w obrazie obecne neutrofile i mieszaną populację bakterii, co wskazuje na powierzchowny stan zapalny. Aby stwierdzić SSC, wskazane jest pobranie materiału z głębszych warstw zmiany. Dlatego zalecanym badaniem jest biopsja cienkoigłowa nieaspiracyjna, stosowana w przypadku niewielkich zmian o niekorzystnej lokalizacji (łatwiej manipulować samą igłą niż taką z podłączoną do niej strzykawką) lub w przypadku zmian bogatokomórkowych albo bogatych w płyn (przy aspiracji próbki mogą być zanieczyszczone krwią).
W przypadku tego rodzaju biopsji igłę wprowadza się do zmiany, a następnie kilkukrotnie zmienia się jej położenie, wykonując ruchy w różnych kierunkach („dźgające”). Dzięki działaniu sił kapilarnych płyn tkankowy i komórki dostają się do światła igły. Strzykawka służy tylko do przeniesienia materiału z igły na szkiełko podstawowe (do igły podłącza się strzykawkę wypełnioną powietrzem).
Za pomocą tłoczka „wydmuchuje się” materiał zawarty w igle na szkiełko podstawowe. Od góry do kropli materiału przykłada się drugie szkiełko (szkiełko rozmazujące) i pozwala, żeby materiał rozprowadził się między szkiełkami. Następnie trzeba pociągnąć szkiełko rozmazujące od bliższego końca szkiełka podstawowego do jego drugiego brzegu, nie należy dociskać szkiełek. Preparat należy pozostawić do wyschnięcia. Tak przygotowany rozmaz można wybarwić odpowiednią metodą (3, 5).
W preparacie można obserwować atypowe komórki nabłonkowe różnej wielkości (anizocytoza) tworzące skupiska.
Komórki z obfitą jasną cytoplazmą, jądrami o zagęszczonej chromatynie (hiperchromazja) i anizokariozą. Obecne mogą być erytrocyty i nieliczne komórki zapalne (3, 5).
W przypadku podejrzenia raka pł...
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
