Przypadki atopowego zapalenia skóry i różne schematy jego terapii

Przypadek 1

Pierwszym pacjentem jest 1,5-roczny maltańczyk, niekastrowany samiec. Właściciel zgłosił się na wizytę ze względu na silny świąd oraz rumień skóry swojego pupila. Pierwsze objawy pojawiły się jesienią 2017 roku. Pies nie był zabezpieczony przeciwko pchłom.

W czasie badania klinicznego pacjent wykazywał objawy silnego świądu. Stwierdzono rumień skóry okolicy oczu, pach, przestrzeni międzypalcowych wszystkich kończyn oraz brzucha. Zaobserwowano także rumieniowo-woszczynowe zapalenie zewnętrznego kanału słuchowego oraz strupy na brzegu prawej małżowiny usznej. Łupież był obecny w okolicach pach i pachwin. W diagnozie różnicowej pod uwagę wzięto: alergię pokarmową, atopowe zapalenie skóry, atopowe pchle zapalenie skóry oraz inwazję świerzbowca drążącego.

Pobrano materiał do badania cytologicznego z zewnętrznych kanałów słuchowych oraz z pachwin i przestrzeni międzypalcowych. Preparaty zabarwiono metodą Hemacolor. W kanałach słuchowych zaobserwowano liczne drożdżaki z rodzaju Malassezia. W preparatach ze skóry stwierdzono przerost flory bakteryjnej, co również może być przyczyną świądu. Wykonano głęboką zeskrobinę z brzegu prawej małżowiny usznej – w preparacie nie zaobserwowano pasożytów. W celu wykluczenia obecności ektopasożytów zastosowany został doustnie fluralaner. Zalecono przeprowadzenie ośmiotygodniowej diety eliminacyjnej, aby wykluczyć alergię pokarmową.

W porozumieniu z właścicielem dobrano karmę opartą na białku insektów.

Zalecono także cotygodniowe kąpiele w szamponie hypoalergicznym na zmianę z szamponem z chlorheksydyną. Szampon hypoalergiczny ma działanie łagodzące i nawilżające, natomiast szampon z chlorheksydyną zalecono ze względu na przerost flory bakteryjnej skóry. Poinstruowano właściciela o konieczności stosowania na skórę nawilżających preparató...