Przypadki atopowego zapalenia skóry i różne schematy jego terapii

Czym jest atopowe zapalenie skóry?

Atopowe zapalenie skóry (inaczej AZS, atopia) to zapalna i świądowa choroba skóry o podłożu genetycznym. Atopowe zapalenie skóry jest jedną z najczęstszych chorób skóry u psów, pod wieloma względami podobną do nierzadko diagnozowanego atopowego zapalenia skóry u ludzi. Statystyki wykazują, że od 3% do 15% psów w populacji boryka się z tą przypadłością (1).

Stwierdzono uwarunkowania dziedziczne, jak i predyspozycje rasowe u ras, takich jak: Cairn Terrier, West Highland White Terrier, Terrier Szkocki, Lhasa Apso, Fox Terrier, dalmatyńczyk, mops, seter irlandzki, Boston Terrier, Golden Retriever, bokser, seter angielski, Labrador Retriever i sznaucery miniaturowe (10). Częstotliwość występowania AZS u poszczególnych ras różni się w zależności od kontynentu, a nawet w obrębie jednego państwa.

Choroba klasycznie rozpoczyna się u psów w młodym wieku.

Zwykle pierwsze objawy ujawniają się od 6. miesiąca życia do 3. roku życia. Głównym objawem jest świąd i zwykle to on jest bezpośrednią przyczyną pojawienia się zwierzęcia w gabinecie lekarskim (7). Najczęściej obserwujemy także powikłania związane ze świądem (przeczosy, strupy, czy otarcia) oraz dermatozy wtórne.

Alergeny mogą przedostawać się do organizmu przez naskórek (przypuszczalnie najczęstszy mechanizm, który u psów powoduje najsilniej wyrażone objawy AZS), poprzez układ pokarmowy lub drogi oddechowe.

Otitis externa, obserwowane u 50% pacjentów z atopią, w około 5% przypadków może być jedyną zauważalną oznaką atopii. Poza małżowinami usznymi inne typowe lokalizacje zmian to: dystalne odcinki kończyn, twarz, pachy, brzuch oraz pachwiny (7) (ryc. 1).

We wszystkich przypadkach przedstawionych w dalszej części artykułu diagnozę AZS postawiono na dro...