Przewlekłe zapalenie dróg oddechowych (CRD) u szczurów

Sendai virus (SV)

Należy do rodziny Paramyxoviridae, jest to wirus RNA. SV jest bardzo wysoko zaraźliwy. Naturalne zakażenie następuje poprzez drogi oddechowe. Replikacja wirusa dotyczy tylko dróg oddechowych, ma miejsce do 1 tygodnia po zakażeniu (8, 9, 10). Wiremia występuje bardzo rzadko. Infekcje samym wirusem Sendai zazwyczaj przebiegają bez objawów klinicznych. Czasami zauważalne są mniejsza liczba młodych w miocie oraz słabszy ich przyrost (2, 6, 9).

Leczenie zakażenia Sendai jest bardzo trudne. Dlatego należy przestrzegać działań, które mają na celu zapobieganie dojścia do zakażenia w stadzie. Polegają one na zachowaniu kwarantanny, kupowaniu zwierząt ze sprawdzonych źródeł. Powyższe wymagania mogą spełnić tylko jednostki badawcze potrzebujące szczurów w celach doświadczalnych. „Zwykły” posiadacz szczura jako pupila niestety nie jest w stanie uchronić go przed zakażeniem (8, 10).

Cilia-Associated Respiratory Bacillus (CAR bacillus)

Jest to Gram-ujemna bakteria, która dotychczas nie została dokładnie sklasyfikowana. Objawy kliniczne zakażenia to między innymi: skręt głowy, gromadzenie się porfiryny w okolicy oczu oraz nozdrzy zewnętrznych, zmierzwiona sierść, apatia.

Głównym elementem zakażenia bronchopneumonii jest Mykoplasma pulmonis, podejrzewa się, że CAR bacillus może być jego promotorem. Nie stwierdzono, czy zakażenie samym CAR bacillus może doprowadzić do rozwinięcia się infekcji (1, 3, 9).

Opisywane patogeny są stwierdzane niemal w każdym przypadku zachorowania. Odgrywają też dużą rolę w rozwoju infekcji, co prowadzi do zaostrzenia procesu chorobowego. Oczywiście, na ogół lekarze weterynarii muszą zwalczać infekcje mieszane o różnorodnym składzie patologicznej mikroflory (1, 10, 11).

Czynniki predysponujące

Stres, a także inne choroby mogą osłabić układ immunologiczny, co może spowodować przejście formy utajone w pełnoobjawową mykoplazmozy. Jeżeli nie podejmie się leczenia w początkowej fazie zachorowania, może dojść do z...