Przewlekła niewydolność nerek u kotów – aspekty diagnostyczne i terapeutyczne
U kotów wartość stężenia symetrycznej dimetyloargininy (SDMA) jest często oznaczana w praktyce klinicznej. Wynika to z faktu, że wskaźnik ten jest bardziej precyzyjny w ocenie funkcjonowania nerek (czyli szacowania GFR) niż kreatynina, a stężenie SDMA we krwi jest niezależne od masy mięśniowej i wieku (8, 9). Z punktu widzenia lekarza praktyka szczególnie istotne jest to, że u kotów z zaburzeniami funkcji nerek stężenie SDMA we krwi rośnie średnio 36 miesięcy wcześniej niż zauważalna zmiana w stężeniu kreatyniny (11). Wytyczne podane przez IRIS pozwalają na bardzo precyzyjną diagnostykę PNN i ocenę stadium choroby na podstawie stężenia SDMA we krwi kotów (tab. 1). Należy pamiętać, że stężenie SDMA we krwi rośnie również u kotów w przebiegu nadczynności tarczycy, a mechanizm tego zjawiska nie jest dotychczas znany (11). Może to oczywiście powodować błędy w diagnostyce i aby ich uniknąć, należy u badanego kota oznaczyć również aktywność hormonów tarczycy.
Z badań przeprowadzonych u ludzi wynika, że lepszym od kreatyniny wskaźnikiem funkcjonowania nerek oznaczanym we krwi (można oznaczać ją również w moczu) jest cystatyna C. Średnie stężenie cystatyny C we krwi kotów wynosi 1,12 mg/L, a zakres wartości referencyjnych wynosi 0,58-1,95 mg/L. U kotów przeprowadzono szereg badań dotyczących przydatności stężenia cystatyny C w diagnostyce PNN, ale ich wyniki nie są tak jednoznaczne jak u ludzi [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
