Przewlekła niewydolność nerek u kotów – aspekty diagnostyczne i terapeutyczne
Klasycznym, rutynowo oznaczanym we krwi szacunkowym markerem GFR jest kreatynina (3, 12). International Renal Interest Society (IRIS) zaleca, by każdy kot, u którego stężenie kreatyniny we krwi przekracza 140 µmol/l, był traktowany jako podejrzany o PNN (12, 13) (tab. 1). Lekarz wykorzystujący stężenie kreatyniny w diagnostyce chorób nerek musi pamiętać o pewnych jej ograniczeniach jako wskaźnika GFR. Z praktycznego punktu widzenia najbardziej istotną wadą jest to, że stężenie kreatyniny rośnie istotnie dopiero w przypadku, gdy około 75% nefronów ulegnie uszkodzeniu, co wyklucza używanie jej jako markera wczesnej fazy PNN (3, 14), ponadto na stężenie kreatyniny we krwi mają wpływ czynniki pozanerkowe, takie jak: rasa, płeć, wiek, masa mięśniowa, odwodnienie, czynniki przed- i zanerkowe (3, 14).
Średnie stężenie kreatyniny we krwi u kotów birmańskich jest istotnie wyższe niż u kotów innych ras i wynosi 88-98 µmol/l (13, 14). Należy również pamiętać o tym, że u kotów stężenie kreatyniny we krwi jest charakterystyczne osobniczo, a nie gatunkowo, czyli bardziej wiarygodne jest stężenie kreatyniny oznaczone dla danego osobnika niż zakres wartości referencyjnych podawanych dla gatunku (1). W praktyce oznacza to, że wzrost stężenia kreatyniny we krwi danego kota powyżej 20%, w stosunku do wartości oznaczonej u niego wcześniej, wskazuje na azotemię, nawet jeśli stężenie kreatyniny pozostaje w granicach normy (1).
Innymi słowy − kreatynina jest wiarygodnym wskaźnikiem stanu nerek pod warunkiem, że oznaczamy ją u kota, który jest stałym pacjentem i który miał regularnie wykonywane badania krwi, kiedy był zdrowy (12), czyli jeśli pacjent przez całe swoje kocie życie miał stężenie kreatyniny rzędu 80 µmol/l, a pewnego dnia wzrosło ono do 101 µmol/l, to znaczy, że ma on problem z nerkami, mimo że kreatynina nie przekracza stężenia 140 µmol/l.
Obecnie uważa się, że wzrost stężenia kreatyniny w surowicy o 26,4 µmol/l (lub więcej) w ciągu 48 godzin może być precyzy...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną prenumeratą.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2843 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 23 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
Narażenie na mykotoksyny – charakterystyka Tradycyjnie uważano, że przeżuwacze są bardziej odporne na negatywne skutki zanieczyszczenia paszy mykotoksynami w porównaniu do zwierząt monogastrycznych. Założenie to opierało się na hipotezie, że mikroflora żwacza skutecznie rozkłada i dezaktywuje toksyny grzybicze, zapewniając tym samym naturalną ochronę organizmu. Wbrew wcześniejszym przekonaniom, wiele mykotoksyn wykazuje znaczną oporność na procesy degradacji […]
Kulawizna u bydła mlecznego (choroba Mortellaro). Skuteczne zwalczanie zapalenia skóry palca dzięki naturalnemu rozwiązaniu
Biodevas Laboratoires opracowała PIETIX – rozwiązanie w 100% naturalne, mające na celu zwalczenie zapalenia skóry palca u bydła mlecznego.
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Flora jelitowa prosiąt odsadzonych U ssaków układ pokarmowy zamieszkują miliardy mikroorganizmów, które kolonizują powierzchnię błony śluzowej, tworząc barierę mikrobiologiczną i odgrywając niezastąpioną rolę dla zdrowia organizmu (6, 122). Mikroorganizmy jelitowe mogą nie tylko wspomagać trawienie i wchłanianie składników odżywczych poprzez regulację ekspresji genów enzymów trawiennych w komórkach nabłonkowych (108), ale także dostarczać gospodarzowi energię poprzez […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Najczęstsze problemy stomatologiczne u koni starszych Ogólnymi zasadami wizyt dentystycznych u starszych koni powinny być: Najczęstsze problemy diagnozowane w tej grupie wiekowej to: Zaawansowane wady zgryzu, tj. zgryz falisty, schodkowy, haki Już w wieku 3-5 lat na etapie wymiany zębów mogą powstawać wady zgryzu, takie jak: zgryz falisty, przemieszczenia zębów, haki i rampy. Mają one […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
Obowiązek objęcia terapią wszystkich chorych zwierząt w stadzie Pamiętaj, że zgodnie z Kodeksem rozważnego stosowania produktów leczniczych przeciwdrobnoustrojowych przez lekarzy weterynarii terapia początkowa ma zwykle charakter empiryczny i wymaga dużej wiedzy klinicznej oraz doświadczenia lekarza w leczeniu zwierząt. Ponadto terapia powinna być prowadzona w taki sposób, aby nie fałszowała wyników badań laboratoryjnych. Kodeks ponadto wskazuje, […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]