Przetrwały przewód tętniczy u 9-letniego psa – opis przypadku
Ze względu na wiek oraz zaawansowaną przebudowę serca nie zdecydowano się na operacyjne bądź przeznaczyniowe zamknięcie przewodu. U pacjenta zastosowano farmakologiczne leczenie powstałej niewydolności serca w postaci: pimobendanu, benazeprilu, spironolaktonu oraz furosemidu. Po 4 tygodniach wykonano badania kontrolne. Z opisu właścicieli wynika, że pies stał się mniej apatyczny, o wiele mniej charczy i kaszle. W badaniu echokardiograficznym zaobserwowano zmniejszenie się, w odniesieniu do pierwszego badania, wymiarów lewego przedsionka (LA/Ao 2,18) oraz poprawę funkcji skurczowej lewej komory (FS 35%) (ryc. 6). Pozostałe parametry nie uległy zmianie. W badaniu elektrokardiograficznym w dalszym ciągu obserwowano tachykardię zatokową 170-190/min.
Omówienie
Przetrwały przewód tętniczy jest jedną z nielicznych wrodzonych wad serca, które są w pełni korygowalne, jeśli są rozpoznane odpowiednio wcześnie. Istnieją dwa główne sposoby na skuteczne wyleczenie tej wady. Pierwszą metodą jest chirurgiczne zamknięcie przewodu przebiegające z otwarciem klatki piersiowej. Druga metoda polega na przezskórnym i przeznaczyniowym zamknięciu naczynia za pomocą zatyczki, czyli Amplatzera (Amplatz Canine Duct Occluder), lub specjalnej sprężynki wewnątrznaczyniowej (coil). W przypadku zdiagnozowania przewodu Botalla przed rozpoczęciem wtórnej przebudowy serca, która prowadzi do powstania zastoinowej niewydolności serca, rokowania tych zabiegów są znakomite. Największa przeżywalność została stwierdzona, jeśli zabieg korekcji przeprowadzi się u młodych zwierząt (3).
W przypadku niewykrycia wady odpowiednio wcześnie przeprowadzenie zabiegu jest ryzykowne oraz nie przynosi oczekiwanych rezultatów.
W tych przypadkach pozostaje jedynie doraźne leczenie farmakologiczne [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
