Przerywanie ciąży u suk i kotek w świetle współczesnych zapatrywań

Antagoniści progesteronu

Progesteron jest niezwykle ważnym hormonem, odgrywającym istotną rolę w cyklu płciowym. Jego poziom sukcesywnie wzrasta od początku okresu rujowego, przygotowując macicę do implantacji zarodka, jak również stymulując sekrecję gruczołów macicy, co zapewnia odżywianie zarodka do czasu zagnieżdżenia (7, 8, 28, 33). Produkcja progesteronu u suk jest uzależniona głównie od funkcji wydzielniczej ciałka żółtego (CL – corpus luteum). Za podtrzymanie funkcji CL w dużej mierze odpowiadają dwie substancje o działaniu luteotropowym: hormon luteinizujący (LH) oraz prolaktyna (PRL) (20, 33). Wydaje się jednak, że w początkowym okresie fazy lutealnej ciałko żółte pozostaje pod większym wpływem estrogenów oraz progesteronu niż gonadotropin. Od około 25. dnia po owulacji prolaktyna cechuje się istotnym wpływem luteotropowym, natomiast w drugiej części fazy lutealnej, niezależnie od działania substancji o tym charakterze, dochodzi do regresji CL (20). Progesteron u suk, zarówno w czasie dioestrus ciążowego, jak i nieciążowego, pozostaje na wysokim poziomie przez około 2 miesiące. Istotne jest, że ma to na celu ochronę macicy ciężarnej przed skurczami do momentu porodu (28). Progesteron dodatkowo pełni kluczową rolę w procesie rozbudowy gruczołu mlekowego zarówno u zwierząt ciężarnych, jak i nieciężarnych. W docelowych komórkach hormon ten posiada zdolność wiązania się z receptorami, co prowadzi do zmian ekspresji mRNA oraz modyfikacji produkcji białek w obrębie właściwych narządów. Hormony sterydowe, a więc i progesteron, cechują się łatwością przenikania przez błony komórkowe ze względu na swój lipofilny charakter oraz niewielkie rozmiary cząsteczkowe. Dodatkowo substancje te mogą wiązać się z wewnątrzkomórkowymi białk...