Przerywanie ciąży u suk i kotek w świetle współczesnych zapatrywań

Ograniczanie zdolności rozrodczych psów i kotów (trzebienie chirurgiczne, antykoncepcja hormonalna) jest dość częstym rodzajem działań podejmowanych w codziennej praktyce lekarsko-weterynaryjnej. Pomimo tego niechciane pokrycia (a w konsekwencji niepożądane ciąże) u samic obu gatunków stanowią nierzadki problem oraz swoiste wyzwanie dla lekarzy praktyków. Jest przy tym rzeczą oczywistą, że częstsze stosowanie różnych metod przerywania niechcianych ciąż mogłoby znacznie zmniejszyć liczbę szczeniąt i kociąt przeznaczonych do eutanazji lub porzucanych (5). Można przyjąć, że obecnie stosunkowo dużo suk i kotek niepoddanych sterylizacji chirurgicznej lub antykoncepcji hormonalnej to zwierzęta hodowlane. Tak więc u takich samic samo przerwanie niepożądanej ciąży nie zamyka problemu, gdyż na uwadze trzeba mieć przyszłą płodność zwierzęcia. Okoliczność ta determinuje m.in. potrzebę dokładnej znajomość wad i zalet metod przerywania niechcianej ciąży u samic obu gatunków.

O niepożądanym pokryciu donosi zazwyczaj właściciel lub opiekun zwierzęcia. Niemniej jednak zdarzyć się może sytuacja, że będąca w rui suka lub kotka uciekła z domu lub po prostu nie było nad nią kontroli przez jakiś czas. Taki stan rzeczy niejednokrotnie sprawia, że przyjmuje się z założenia, że doszło do niepożądanego pokrycia, pomimo że nikt nie widział kopulacji. Najlepiej byłoby oczywiście, aby przed podjęciem jakichkolwiek działań ze strony lekarza fakt szczenności lub kotności danej samicy został potwierdzony. W przypadku ciąż powyżej trzeciego tygodnia nie nastręcza to specjalnych trudności, gdyż badania obrazowe są na tym etapie wiarygodne, a ponadto doświadczeni lekarze potrafią omacywaniem powłok brzusznych rozpoznać ciężarne zwierzęta. W przypadku jednak, gdy od niechcianego pokrycia upłynęło stosunkowo mało czasu (mniej...