Problemy otologiczne zwierząt towarzyszących

Wśród izolowanych bakterii najczęściej identyfikowane są: Proteus sp., Pseudomonas sp., Corynebacterium sp., Enterococcus sp. oraz paciorkowce.

U pacjentów obserwuje się bardzo dużą bolesność, wokalizację, trzepanie głową, przechylanie głowy na stronę, po której doszło do zapalenia. Niekiedy dochodzi do porażenia nerwu twarzowego, a także do zespołu Hornera. Zespół Hornera spowodowany jest przerwaniem współczulnego unerwienia oka. Jego objawy to ptosis (zwężenie szpary powiekowej), miosis (zwężenie źrenicy) i enophthalmus (zapadnięcie gałki ocznej do oczodołu). Rozpoznanie jest możliwe tylko na podstawie zdjęcia RTG, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. W celu identyfikacji bakterii należy pobrać wymaz.

W przypadku gdy błona bębenkowa pozostaje nienaruszona, należy ostrożnie wykonać nakłucie igłą do punkcji lędźwiowej i pobrać materiał do badań. Leczenie polega na antybiotykoterapii ogólnoustrojowej na podstawie wyniku antybiogramu. Dobry efekt daje stosowanie enrofloksacyny w dawce 5 mg/kg m.c. 2x dziennie, chloramfenikolu (30 mg/kg m.c.) oraz sulfonamidu z trimetoprimem (25 mg/kg m.c. co 12 h). Jeżeli doszło do jednoczesnego zakażenia drożdżakami z rodzaju Malssezia spp., należy włączyć ketokonazol (5-10 g/kg m.c. 2x dziennie przez 2-4 tygodnie). Rokowanie zależy od stopnia zaawansowania choroby (1, 8, 13).

Zapalenie ucha wewnętrznego

Zapalenie ucha wewnętrznego jest najczęściej powikłaniem zapalenia ucha środkowego. Proces chorobowy obejmuje błędnik, dlatego objawy będą związane z zaburzeniami równowagi. Są to objawy zespołu przedsionkowego. U takich zwierząt obserwujemy skrzywienie głowy i niezborność ruchową. Występują również ruchy maneżowe, czyli chodzenie w kółko. Pacjenci upadają na jedną stronę. Niekiedy dochodzi do oczopląsu horyzontalnego lub rotacyjnego, a nawet porażenia nerwu twarzowego. Tak samo jak w przypadku zapalenia ucha środkowego może wystąpić zespół Hornera.

W celu rozpoznania w pierwszej kolejności należ...