Problemy otologiczne zwierząt towarzyszących

Anatomia ucha

Ucho zbudowane jest z małżowiny usznej, ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego. Małżowina składa się z części chrzęstnej oraz pokrywającej ją skóry. Jej wygląd jest różnorodny, w zależności od rasy. Możemy wyróżnić uszy zwisające, jak i stojące. Czasami dochodzi do wrodzonych nieprawidłowości, takich jak anotia, czyli brak małżowiny usznej. Jej zadaniem jest zbieranie dźwięków z otoczenia, a także ochrona dalszych części ucha. Jest to jednak dość rzadka przypadłość.

Ucho zewnętrzne dzielimy na część pionową i poziomą. Przewód wyścielony jest skórą, w której występują gruczoły łojowe i apokrynowe oraz włosy. Na jego końcu znajduje się błona bębenkowa, która oddziela ucho zewnętrzne od ucha środkowego. Jest ona zbudowana z części napiętej i wiotkiej. Fizjologicznie błona bębenkowa ma perłowoszary kolor i jest połyskująca. Jej funkcją jest odbieranie fal dźwiękowych i przekazywanie ich w postaci drgań do kosteczek słuchowych. Kolejnym odcinkiem jest ucho środkowe, którego zadaniem jest wzmocnienie fal dźwiękowych.

W skład ucha środkowego wchodzi jama bębenkowa utworzona przez błonę bębenkową i część kostną ucha wewnętrznego. W tej przestrzeni znajdują się kosteczki słuchowe (młoteczek, kowadełko i strzemiączko). Trąbka Eustachiusza łączy ucho środkowe z gardłem. Ucho wewnętrzne składa się z błędnika błoniastego, błędnika kostnego, czyli ślimaka, oraz nerwu przedsionkowo-ślimakowego. Błędnik kostny jest wypełniony perylimfą, składa się z: kanałów półkolistych, ślimaka oraz przedsionka. Błędnik błoniasty znajduje się wewnątrz błędnika kostnego i wypełnia go endolimfa. Odpowiada on za utrzymywanie równowagi. Podczas zmiany pozycji głowy endolimfa przemieszcza się, podrażniając zakończenia nerwowe, które wysyłają informacje do mózgu. W ślimaku znajduje się właściwy narząd słuchu, czyli narząd Cortiego (1, 3).

Choroby ucha zewnętrznego

Otitis externa (OE), czyli zapalenie ucha zewnętrznego, jest najczęstszym schorzeniem dotyczącym ...