Podstawy elektrochemioterapii w onkologii i chirurgii weterynaryjnej

Chirurgiczne usunięcie guza nowotworowego stanowi jedną z częściej wykonywanych procedur w chirurgii tkanek miękkich psów i kotów. Ponieważ pierwszy zabieg usunięcia guza daje największe szanse wyleczenia pacjenta w idealnych warunkach, celem pierwotnej interwencji chirurgicznej powinno być doszczętne usunięcie tkanki nowotworowej (1). Niejednokrotnie realny zakres postępowania chirurgicznego jest uzależniony od takich czynników, jak rodzaj guza, jego lokalizacja i wielkość, stadium choroby nowotworowej, jak również wiek pacjenta oraz zgoda właściciela na zakres interwencji chirurgicznej.

Z tego względu współczesne leczenie onkologiczne coraz częściej opiera się na leczeniu skojarzonym, polegającym na łączeniu technik operacyjnych redukujących masę guza z dodatkowym postępowaniem przeciwnowotworowym o działaniu systemowym, takim jak chemioterapia, lub/i lokalnym, np. radioterapia (2). Jedną z metod umożliwiających lokalną kontrolę procesu nowotworowego jest elektrochemioterapia (ECT). Uniwersalny charakter tej terapii umożliwia zastosowanie leczenia w przypadku zmian nowotworowych o różnym pochodzeniu histologicznym (3-5). Całkowitą lub częściową odpowiedź na leczenie za pomocą elektrochemioterapii wykazano między innymi w przypadkach raka płaskonabłonkowego, mięsaka, czerniaka, guza komórek tucznych, gruczolakoraka, chłoniaka i sarkoidów (4-6).

Elektroporacja a elektrochemioterapia

Mechanizm działania elektrochemioterapii wykorzystuje zjawisko odwracalnej elektroporacji błon komórkowych oraz efektu przeciwnowotworowego wybranego chemioterapeutyku o wysokiej toksyczności, lecz niskiej zdolności do przenikania do wnętrza komórek nowotworowych (6, 7). Elektroporacja polega na tymczasowym rozszczelnieniu błony komórkowej, a tym samym zwiększeniu jej przepuszczalności poprzez wytworzenie kanałów (porów) pod wpływem działa...