Płynoterapia w praktyce małych zwierząt

Płynoterapia to zagadnienie dotyczące sztuki wyboru i podaży płynów. Szczególnie ważne znaczenie ma ona u pacjentów w stanie nagłym (np. wstrząs), zwierząt odwodnionych i wymagających pozajelitowej podaży płynów.

Rozmieszczenie płynów w organizmie

Wszystkie żyjące organizmy składają się w głównej mierze z wody. U psów i kotów całkowita zawartość wody (ang. total body water – TBW) wynosi ok. 60% (4). TBW składa się z dwóch kompartmentów: płynu wewnątrzkomórkowego (ang. intracellular fluid – ICF) i płynu zewnątrzkomórkowego (ang. extracellular fluid – ECF). Każdy z przedziałów (kompartmentów) tworzy roztwory składające się z elektrolitów rozpuszczonych w wodzie. Wielkością wpływającą na objętość ICF lub ECF jest liczba substancji rozpuszczonych (jonów) w nich zawartych.

ICF (66% TBW) stanowi ok. 40% masy ciała zwierzęcia. Odgraniczony jest od ECF błonami komórkowymi, które są dobrze przepuszczalne dla wody, a słabo dla większości innych cząsteczek. Dokomórkowy przepływ jonów możliwy jest dzięki transportowi aktywnemu, głównie za sprawą ATP-zależnej pompy sodowo-potasowej. ECF (33% TBW) to ok. 20% masy ciała zwierzęcia. ECF dzielimy na osocze (przedział wewnątrznaczyniowy, 25% ECF) i przedział śródmiąższowy (75% ECF). Rozdzielenie tych kompartmentów zapewnia ciśnienie onkotyczne (generowane przez białka krwi, głównie albuminy).

Ten materiał dostępny jest dla zalogowanych użytkowników.

Załóż konto i dołącz do grona użytkowników naszego portalu!

Zaloguj się Zarejestruj się

Chcesz mieć dostęp do wszystkich materiałów na portalu?

Wybierz subskrypcję