Pierwotna nadczynność przytarczyc. Rozpoznawanie. Leczenie chirurgiczne
Pierwotna nadczynność przytarczyc jest rzadką chorobą, w przebiegu której dochodzi do nadmiernego wydzielania parathormonu (PTH) przez zmieniony gruczoł. Występuje zarówno u kotów, jak i psów, przeważnie u starszych osobników (odpowiednio powyżej 8 i 6 lat) (1, 2). Najwięcej przypadków zachorowań zarejestrowano u: szpiców wilczych, pudli, golden retriverów (3). U kotów występuje głównie u samic, natomiast u psów nie stwierdzono predylekcji płciowej. Najczęstszą przyczyną są gruczolaki (84,9%), w bardzo rzadkich przypadkach może być to przerost (12,4%) albo rak (5,4%) (2). Parathormon nasila uwalnianie fosforu i wapnia z kości oraz ich wchłanianie z jelit. Ponadto powoduje zwiększenie wchłaniania zwrotnego wapnia i wydalania fosforu przez nerki. W efekcie zwiększonej produkcji PTH dochodzi do zwiększenia poziomu wapnia i zmniejszenia poziomu fosforu we krwi (1).
Choroba ta najczęściej przebiega bez specyficznych objawów chorobowych, a podwyższony poziom wapnia jest często wykrywany przypadkiem podczas rutynowych badań kontrolnych krwi (3). Objawy kliniczne zwykle pojawiają się w momencie, gdy stężenie wapnia przekroczy 15 mg/dl (4). Stopień nasilenia objawów w dużej mierze wynika z czasu trwania hiperkalcemii. Zwierzę może być apatyczne, osłabione, mieć mniejszy apetyt, mogą pojawiać się drżenia mięśni, drgawki. Właściciel zwierzęcia z hiperkalcemią może zauważyć nasilone pragnienie oraz zwiększenie ilości oddawanego moczu. Może także pojawić się krwiomocz, wtórnie do kamicy dolnych dróg moczowych. Ze strony przewodu pokarmowego mogą pojawić się wymioty i zaparcia.
W przeciwieństwie do psów, u kotów rzadziej zanotowano objawy polidypsji, poliurii oraz wymioty (4). Wysokie stężenie parathormonu we [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
