Pęcherzyca liściasta u kotów

Przypadki kliniczne

Pacjent nr 1

Dane pacjenta

Kot, samica, 6,5 roku, pers, sporadycznie wychodząca do ogrodu, sterylizowana.

Historia choroby

Pierwsze objawy pojawiły się w wieku 6 lat, początkowo na brodzie, potem w okolicy twarzowej i na małżowinach usznych, po miesiącu dołączyły zmiany kliniczne na brzuchu. W posiewie z zewnętrznych przewodów słuchowych uzyskano Staphylococcus pseudintermedius i liczne Malassezia spp.

Kotka leczona wcześniej octanem metyloprednizolonu podanym 4-krotnie w odstępach 4-6-tygodniowych. Antybiotykoterapia obejmowała podawanie enrofloksacyny i klindamycyny. Do uszu podawano preparaty pielęgnacyjne oraz przeciwgrzybicze. Widoczna była poprawa, ale czas remisji skracał się z każdym kolejnym podaniem leków.

Badanie kliniczne

Pacjent trafił do Kliniki ze zmianami w obrębie: twarzy, małżowin usznych oraz brzucha. Według właścicielki nie wywoływały one świądu u kota. W badaniu klinicznym stwierdzono zmiany w okolicy grzbietu nosa, dookoła oczu, na brodzie i powierzchni małżowin usznych (zarówno na powierzchni zewnętrznej, jak i wewnętrznej) oraz na brzuchu (ryc. 1 i ryc. 2).

Wykwity przyjmowały postać strupów, przerzedzenia sierści, rumienia oraz zasychającego na powierzchni skóry surowiczego wysięku. W badaniu otoskopowym nie uwidoczniono obecności patologicznej wydzieliny, rumienia oraz wykwitów. W badaniu klinicznym nie stwierdzono objawów ogólnoustrojowych.

[...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas