Pęcherzyca liściasta u kotów
Pęcherzyca liściasta – leczenie
Leczenie pęcherzycy liściastej ma na celu doprowadzenie do wycofania się objawów klinicznych oraz do utrzymania jak najdłuższych okresów remisji choroby. Podstawą większości protokołów terapeutycznych są podawane doustnie krótko działające glikokortykosteroidy, najczęściej prednizolon (18). Leczenie rozpoczynamy, podając codziennie maksymalne możliwe dawki, aż do ustąpienia objawów klinicznych, zwykle około 2-8 tygodni. Następnie, po uzyskaniu remisji, obniżamy dawkę, a w przypadku braku nawrotów próbujemy również wydłużyć czas pomiędzy kolejnym zastosowaniem leku.
Jeśli reakcja na prednizolon jest niesatysfakcjonująca, możemy spróbować zastąpić go triamcinolonem, deksametazonem, jak również cyklosporyną (6). Jeśli jednak chcemy kontynuować leczenie prednizolonem, możemy dołączyć chlorambucil, który wzmocni efekt i pozwoli obniżyć jego dawkę. W przypadku stosowania cyklosporyny należy pamiętać, że u osobników, które nie miały wcześniej kontaktu z pierwotniakami z rodzaju Toxoplasma, w przypadku ekspozycji w trakcie leczenia może dojść do zarażenia patogenem, co ostatecznie może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia cyklosporyną zaleca się oznaczenie miana przeciwciał przeciwko Toxoplasma.
W przypadku wyniku wskazującego na brak wcześniejszego kontaktu należy zastosować działania mające na celu ograniczenie możliwości kontaktu z pasożytami, a mianowicie nie należy wypuszczać kotów na dwór, tak by nie miały możliwości polowania, oraz nie karmić ich surowym mięsem (zalecenia ulotkowe preparatu Atopica® dla kotów). Nie zaleca się u kotów stosowania azatiopryny, z uwagi na możliwość wywołania nieodwracalnej supresji szpiku (1, 9, 13, 15).
[...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
