Wykorzystanie testów antygenowych w diagnostyce protoparazytoz przewodu pokarmowego zwierząt towarzyszących

Giardioza

Giardioza (lamblioza) to choroba pasożytnicza układu pokarmowego, jedna z najważniejszych globalnych protoparazytoz ludzi i zwierząt. Jest to obecnie najczęściej występująca inwazja pasożytnicza psów i kotów. Metaanaliza badań kału wykazuje globalną prewalencję na poziomie 15,2% u psów i 12% u kotów. Europejskie dane wskazują na średnią ekstensywność inwazji wśród psów 19,8% i 15,9% u kotów.

W praktyce weterynaryjnej inwazja jest głównie łączona z postacią jelitową, w trakcie której trofozoity pierwotniaka uszkadzają śluzówkę dwunastnicy, prowadząc do uporczywych biegunek, zaburzeń wchłaniania, utraty masy ciała. Pojedyncze doniesienia potwierdzają także pozajelitową lokalizację pasożyta w drogach żółciowych, prowadzącą do przewlekłego zapalenia pęcherzyka żółciowego, kamicy pęcherzyka żółciowego, zaburzeń wchłaniania tłuszczy. Objawy kliniczne częściej występują u kotów niż psów. Ciężki przebieg choroby występuje przede wszystkim wśród młodych zwierząt, u osobników z osłabionym układem odpornościowym z współtowarzyszącymi inwazjami lub chorobami zakaźnymi. Najczęściej obserwowane objawy to ostra biegunka na tle zapalenia jelita cienkiego charakteryzująca się: kałem płynnym do półpłynnego, częstszymi defekacjami, zwiększeniem objętości mas kałowych. U zwierząt z postacią trzustkowo-wątrobową giardiozy może wystąpić stolec acholiczny; ma on gliniastą konsystencję, charakteryzuje się barwą białą, bladożółtą, żółtawą, jasnozieloną czy bladobrązową, a nawet pomarańczową. Ponieważ w jego składzie jest dużo nieprzyswojonych przez organizm kwasów tłuszczowych, odchody często zawierają niestrawiony tłuszcz, włókna mięśniowe, co wiązane jest z zaburzeniem funkcjonowania wątroby i/lub trzustki. Kał ma też bardzo nieprzyjemny zapach, a na jego powierzchni można zaobserwować niekiedy tłusty film lub nawet pianę. U zakażonych kotów często obserwuje się nadmiar śluzu w kale.